𝙋𝙤𝙧 𝙛𝙖𝙫𝙤𝙧 𝙣𝙤 𝙙𝙚𝙟𝙚𝙨 𝙦𝙪𝙚 𝙩𝙚 𝙨𝙪𝙚𝙡𝙩𝙚 𝙖 𝙩𝙞 𝙩𝙖𝙢𝙗𝙞𝙚n

{22} - Year after year

Chapter 22 - Missing you still, year after year.

*Don Paciano Rizal Mercado y Alonso Realonda's POV* 

(Song/s X Chapter: Lagi - BINI) (forda bloom si ante WHHAHAH) 

-----------------------

"Mauuna na ako, Don Paciano, tener una gran noche (Have a great night.)" sinabi sa akin ni Dona Annatalia Burgos bago siya umalis.

"Kahit kailan talaga ang ganda mo, Annatalia." sinabi ko habang nakatingin sa kanilang pintuan.

At ako'y umalis na.

-------------------------

*Carmen Iris Epinoza's POV*

Nung nakita ko na si Annatalia, tumakbo na ako sakanya, at yinakap ko siya. 

"Annatalia Julianna Burgos y Aguilera!. Jusko kinabahan ako sayo! Bigla kang nawala!." 

"Pasensya na, ate Carmen, lumabas lang po kami ni Don Pacia-"

"Don Paciano?." Tinitigan siya ni Jacinto.

"Babae ka, ngunit, sumasama ka sa mga lalake?." sinabi ni Jacinto, halatang galit na.

"Jacinto, bata lang siya. At hinde naman tayo ang kanyang nga magulang para maging mahigpit sakanya, at puede niya gawin ang gusto niya." sinabi ko, habang yinayakap si Annatalia.

"Bahala siya." Sagot niya, at umalis.

"Ate, hayaan niyo na po ako. Kaya ko na po ang sarili ko." sinabi ni Annatalia ng may ngiti at umalis papunta sa kwarto niya. 

"Pagod na pagod na ako. Hays." 

-----------------

The next dayyyyyyyy............

----------------

Tumayo ako sa may higaan at nag stretch. Tapos lumabas ako ng kwarto, at nakita sila Annatalia at Jacinto, na kumakain. 
"Huh, magandang araw sa inyong dalawa." sinabi ko na may ngiti.

"Ang aga niyong nagising, ah!. Di naman kayo ganito dati!." sinabi ko ng mabiro at gumawa ng aking tsaa. 

Tumayo si Annatalia, at sinabing:"Syempre naman ate, maaga po ako nagigising. Hinde katulad ng iba jan." inis niyang sinabi, habang naka-cross ang kanyang kamay at sinaside-eye si Jacinto.

Pagkatapos niyang sabihin yon, tumayo rin si Jacinto, at ang sinagot niya,"Aba, nag paparinig ka ba sakin?. Ngunit ako'y isang sugo ng diyos, ginaganyan mo lang ako?!." sinigaw niya, na halatang sobrang galit na siya. 

Tinignan ko lang silang dalawa, at nagpakawala ng malalim na buntong-hininga.

"Alam niyo ba, pagod na pagod na akong marinig kayong mag away, lagi nalang kayong nag-aaway. Naririndi na'ko sa mga sasabihin niyo sa isa't isa. Hinde pa ba kayo pagod sa kakasagot sa mga sinasabi niyo?. Pero, minsan nasasabi ko na sa sarili ko na kasalanan ko, kung bakit kayo nag-aaway lagi."

Naglakad ako papunta sa pinto habang hawak ang aking tsaa, binuksan ko ang pinto at tumingin ulit sa kanila at sinabing. "Blame it on yourselves." kasi alam kong hinde nila maiintindihan.

Bago ako umalis ng bahay, nakita ko silang nag-tinginan, at mukhang may sinabi si Jacinto, at si Annatalia ang sinabi lamang ay, "Hinde ko alam."

--------------------

OUTSIDIIDIDIEEEEEEEEE

------------------

Umupo ako at tinignan ang aking paligid, at sinipsip ang aking tsaa.

"Sana marealize nila yung mga ginawa nila hayyyzzztt..." sinabi ko, at sumipsip ulit sa tsaa ko.

-------------------

*Padre Jose Apolonio Burgos y Garcia's POV*

___________

Naglalakad lang ako tapos nakita ko na may babae na naka upo habang umiinom sa may bahay namin ni Annatalia. Mukha nga siyang familiar. 

Sa isip ko, aking sinabi ay; "Carmen?, siya ba talaga iyon?." Habang ako'y naka titig sakanya siya'y tumingin na rin sa akin, at bigla akong tumingin sa kung saan nako papunta, halata ang hiya. 

------------------

*Carmen Iris Epinoza's POV*

"Huh, may mali ba sa suot ko?. Grabe siya makatitig-" sinabi ko habang nakatingin sa damit ko at hawak-hawak ang tsaa ko.

"Hmm, oh well. Who cares?." sinabi ko muli, at uminom ng tsaa ko.

(IROH MENTIONEDDDDDDD {ATLA})

--------------------