Beden Hocası +18

3

Ne var hocam be ne istiyorsunuz, dermiş gibi ona baktım.

"Buraya gel dedim Dilara."

Sesinde biraz emir vardı, ve tavırları da benim az önce konuştuğum Rüzgar hocaya benzemiyordu.
Belki öğrencilerinin yanında kaba biridir diye düşündüm.

Yanına gittim ve elimi tuttu.

Yutkundum ve ona baktım, hafif kısık bir sesle konuştum.

"Rüzgar hocam, ne yapıyorsunuz?"

Beni öne doğru eğdi, bir kolu belimi sarıyordu. Benim yanımda duruyordu ve kulağıma eğilip fısıldadı.

"Çok yanlış düşünüyorsun, değil mi?"

Adam öğrencilerine esneme hareketi gösteriyormuş bende gerizekalı gibi kaldım, Neden ben ki ya.

Belimdeki kolunu daha sıkı tuttuğunu fark ettim.

"Evet çocuklar, herkes eş olsun ve bu pozisyonu yapsın lütfen."

Pozisyon diyince aklıma fesat fesat şeyler geliyordu ve bir an öksürdüm.

"İyi misin?"

Dedi bana bakarken. Kolu hala belimdeydi.

"İyiyim Hocam."

Derin nefes aldım ve kendime geldim, öğrencilere baktım ama eş olarak seçebileceğim biri yoktu.

"Eş bulamıyor musun?"

Dedi hafifçe gülerek.

Başımı salladım.

"Evet, bulamıyorum. Aramızda kalsın ama bizim sınıftakilerin hepsi mal, tabi kendi arkadaşlarım dışında."

Güldü.

"İstersen eşin ben olabilirim."

Yine kızarmıştım, içimden kendime sövüyordum. Adamın yüzüne bile bakamadım.

Kızardığımı fark etti ve elimi tutarak pozisyonu bana gösterdi, eli bir an kalçama gitti.

Yine heyecanlandım, ne yapacağımı bilmiyordum. Doğru düzgün düşünemiyordum bile artık.

✩

Okul bitti ve ben sınıfa geçerek çantamı sırtıma aldım. Tam okulun kapısından çıkıcaktım biri nazikçe omuzuma dokundu.

Başımı yana çevirdiğimde Rüzgar hocayı gördüm.

"Tek başına mı gidiyorsun?"

Dedi, omuzumdaki elini hala çekmedi. Yavaş yavaş yağmur yağmaya başlıyordu.

"Evet."

Dedim ona bakarken.

Yürümeye başladım tekrar, heryerim nerdeyse ıslandı ve kıyafetlerim vücuduma yapıştı.

Bana baktı ve vücuduma yapışan ıslak kıyafetlerimi gördüğünde kendi ceketini çıkardı, omuzlarıma koydu.

Şaşırdım ama normal davranmaya çalıştım.

"Teşekkür ederim hocam."

Hocam bu ne tavırlar ya? Görende aşık falan zannedicek.

"Seni eve bırakmamı ister misin? Çok yağmur yağıyor."

Yok hocam sağolun ceketiniz çok bir işe yarıyor zaten.

"Gerek yok hocam."

Saygımı asla bozmam.

"Pekala sen bilirsin güzelim."

Yürürken güzelim kelimesi ağzından çıktığı gibi hocaya mal mal bakmaya başladım, adamda işitme engelliyim sanıcak amk.

"Sorun ne?"

Sorun yok hocam sorun sizsiniz ne güzelimi?
Tabiki böyle bir şey söylemedim.

"yok bir şey HOCAM."

Hocam kelimesini özellikle biraz bağırarak söyledim ki öğrencisi olduğumu hatırlasın.

•Canlarımm hikayenin devamını yarın yazarım. Belki birazdanda gelebilir belli olmaz, öpüldünüzz•
🫶🏻