" ដើររួចឬអត់? " នរៈឈរមើលភរិយាដែលកំពុងតែឈរសម្លឹងជណ្ដើរហាក់អះអុញដូចចង់ចុះបន្តិចមិនចង់បន្តិច
" ជើងខ្ញុំមិនបានបាក់ទេ " សូនូសម្លក់នីគីហើយស្ដីម៉ាត់ៗធ្វើខ្លួនខ្លាំងចំពោះមុខនាយ
" អឺ!! ខ្ញុំមិនថាស្អីទេបើដើររួចក៏ឆាប់ចុះទៅ "
" ឆឹស! ខ្ញុំដឹងហើយមិនបាច់ប្រាប់ " ស្រដីចប់សូនូក៏យកដៃតោងបង្កាន់ដៃជណ្ដើរឈានជើងចុះម្ដងមួយកាំៗដូចអណ្ដើកកំពុងតែដើរ
" អ្ហាយយ..ដាក់ខ្ញុំចុះ " នាយតូចស្រែកចាចនៅពេលដែលនីគីស្រាប់តែដើរមកក្បែរគេហើយក៏លើកបីគេចុះទៅតែម្ដង
" នៅឲ្យស្ងៀមប្រយ័ត្នធ្លាក់ព្រោះឯងមិនមែនស្រាលទេ.. "
" ចុះកាលដែលខ្ញុំគ្រាហ៍លោកទៅបន្ទប់យប់មិញនោះគិតថាខ្លួនលោកស្រាលណាស់អញ្ចឹងឬ? "
" បិទមាត់ប្រយ័ត្នខ្ញុំទម្លាក់ចុះពីលើកជណ្ដើរទៅ " នរៈស្រដីទាំងសម្លេងស្មើរបូករួមជាមួយទឹកមុខស្មើរធេងសម្លឹងមុខភរិយាដែលកំពុងតែខាំមាត់ខឹងនិងខ្លួន។
" កូននូ! កូនគី ក្រោយហើយហ៌េស ? " អ្នកស្រីម៉ូរាទម្លាក់សៀវភៅចុះពីដៃដើរសម្ដៅទៅរកកូនប្រុសនិងកូនប្រសារទាំងញញឹមខ្ចិប
" បាទម៉ាក់! "
" ចឹងក៏ឆាប់នាំគ្នាទៅញុាំអីទៅ! កូននូមកនេះពីយប់មិញហត់ឬអត់?ម៉ាក់ធ្វើស៊ុបពូវកម្លាំងឲ្យណា " អ្នកស្រីម៉ូរាទាញដៃកូនប្រសារទៅអង្គុយលើតុអាហារទាំងមិនដឹងថាសូនូមិនទាន់និងបាត់ឈឺចំណុចខាងក្រោមរបស់គេនៅឡើយ ពេលនេះគេឈឺស្ទើរតែស្រែកយំទៅហើយតែក៏ខំប្រឹងខាំមាត់ទប់ភាពឈឺចាប់។
" ម៉ាក់ប្រពន្ធខ្ញុំឈឺជើងបើម៉ាក់ទាញតែម៉ាកៗនេះប្រពន្ធខ្ញុំពិការស្អែកៗឥឡូវហើយ "
" អៅវ? ហើយចុះកូននូទៅធ្វើអីបានជាឈឺជើងអញ្ចឹងកូន? " អ្នកស្រីម៉ូរាសួរដេញជើងកូនប្រុសកំហូចរបស់ខ្លួនខ្លួនធ្វើឲ្យនាយអឹមអៀនយកដៃអង្អែល.កធ្វើដូចមិនដឹងរឿងអី
" គឺ...យប់មិញខ្ញុំរអិលក្នុងបន្ទប់ទឹកម៉ាក់ " សូនូ
" ពិតមែនហ៌េសកូន? "
VOUS LISEZ
Power of the heart | SUNKI [ចប់]
Roman d'amour" នីគីឯងរៀនប្រើបេះដូងយកគិតខ្លះផង...ទោះបីជាខួរក្បាលរបស់ឯងបញ្ជារឲ្យឯងស្អប់គេតែ...បេះដូងរបស់ឯងគឺបញ្ជារឲ្យស្រឡាញ់គេ...ទោះជាយ៉ាងណាក៏...បេះដូងវាមានអំណាចជាងខួរក្បាល " Alpha x Omega