Tüm bu süre boyunca aptal aptal bakınıp duran Matt Sloan en sonunda kendine geldi. Annabeth'e gözlerini kırpıştırarak baktı, sanki onu not defterimin arasında duran fotoğrafından hayal meyal hatırlamış gibiydi. " O kız bu kız... bu kız o..."
Annabeth, Matt'in burnunun üstüne yumruğunu indirdi ve onu yere yapıştırdı. "Ve sen," dedi ona "arkadaşımı rahat bırak."
İşte Annabeth!
