THE PLAYER'S HEART (UNEDITED)

PROLOGUE

Hellaur! You can vote and leave a comment. Chigu!

....

PROLOGUE

"Kira, sige na! Ngayon lang 'to, please?" kulit saakin ni Liviah sa kabilang linya, ilang araw na niya akong kinukulit at palaging 'No' ang nakukuha niyang sagot saakin.

Buo ang pasya ko.

I would never, ever come back to that country.

"I already said 'No', Livi. Kilala mo ako, kapag ayoko, ayoko." Mariin kong ani at tiningnan yung papeles sa ibabaw ng table ko, ng makitang may mali, agad kong pinindot yung intercom.

"Kale, come here, give me the contacts of Mr. San Diego. These papers are all trash!" galit na ani ko saka binaba.

 

"Sure ka na ba?" may halong lungkot sa boses nito, napahilot tuloy ako sa sintido ko. Damn it.

 

"Okay, okay, titingnan ko. Andami kong schedule ngayon, lalo't na pinahandle muna sakin ni Daddy yung kompanya." ani ko at itinuro kay Kale na bagong dating yung mga papeles.

 

"M-Ma'am, here's the contact information of Mr. San Diego." Wika nito sa kinakabahan na boses, kinuha ko yung card at saka tumango.

 

"Get these papers; fix them." ani ko, kinuha niya naman at sinama niya palabas.

 

"Yes! Thank you; I owe you a lot." Alam kong nakangiti na ito ngayon, kaya wala sa sariling napangiti din ako.

 

"Yeah, yeah—" naputol lang yung pagsagot ko sakanya ng may marinig akong martinis na boses.

"Mommy!" Oh, my baby is here.

"I need to hang up, bye," agad kong binaba yung tawag, hindi ko inantay yung sasabihin ni Livi saka nakangiting sinalubong yung bagong dating. Nakasunod sakanya si Nanny Ilina.

"My dear, why are you here? Kinulit mo na naman si Nanny, 'no?" I playfully pinch her small, pointed nose.

"I mish you po kasi!" Nangingiting ani nito at nagpakarga sakin. I obliged, and we walked to the swivel chair. Pinaupo ko siya sa hita ko.

"How's school?" I asked as I fixed her hair.

"Good, Mommy. Look, I perfected the quiz!" masayang bahagi niya sakin na ikinangiti ko.

"Amazing! What do you want? I'll give it to you, prize mo." Nanggigil kong ani na ikinaningning ng mata niya. Singkit, katulad ng mata niya.

I bit my lower lip as I remembered it again.

"I want donuts, Mom," sagot niya na ikinatango ko.

"Donuts it is, then." tango ko at saka nagtrabaho na muna. When my work is done here in our company, napagpasyahan ko na umuwi na kami ni Yuri.

Dinaldal niya ako habang pauwi na kami na sinagot ko naman lahat.

"Honey, I'll go to the Philippines; do you want to come with me?" I asked her. Minsan kasi, ayaw niyang sumama sa mga lakad ko, she's so fond sa puder nila Lolo. Doon ko siya iniiwan kapag may lakad ako out of the country.