Midnight Momento (Astalièr Series I)

MDT 12

Chapter 12

"Umakyat ka na, Ma'am at magpahinga! Kami na ang bahala dito." pigil sa akin ni Aling Anita nang magsimula akong pumulot ng mga kalat.

Tapos na ang celebration at ang ibang mga tauhan ay nakauwi na rin. Syempre may mga pamilya pa silang uuwian. Mga taga mansyon na lang ang naiwan.

"But I can help po," katwiran ko. "Wala naman akong ginawa buong araw."

Kinuha ko ang isang sako at nagsimulang maglagay doon ng mga basura. "Ay! Ma'am, hindi ka sanay sa ganito. Kami na ang bahala." nahihiyang sambit nito at akmang kukunin ang sako sa akin, kaya iniwas ko.

"Pagod na po kayo. Kayo na dapat ang magpahinga. Alam ko naman mag pulot ng basura." tawa ko.

"Naku! Ma'am Cali, masyado ka namang mabait. Sigurado ka bang wala ka talagang nobyo? Sayang naman!"

Umiling ako. "Wala po."

Ngumisi siya sa akin. "Kung ganoon... may pamangkin ako, graduate ng Agriculture. Siguro magka-edad lang kayo—-"

"It's late." nagulat ako nang biglang may humablot ng sako sa kamay ko. Tiningala ko si Rohen.

I pressed my lips together.

"Ay, oo nga po, Senyor! Sabi ko nga e." umusog si Aling Anita at binawi na ang sako sa kamay ni Rohen. "Ako na po rito. Konti na lang rin naman, kami na bahala nila Carlos dito at magpahinga na po kayong dalawa."

Rohen's intent gaze went to me. "We should go up. May pupuntahan tayo bukas."

Nagtataka ko siyang tinignan. "Huh? Saan?"

He wet his lips and turned to Aling Anita, "You should get rest too. Pwede naman po ituloy ang paglilinis bukas." he held my arm already, ready to leave. "We'll go first," paalam niya bago ako inanyayahan na umalis na.

Ngumiti sa amin si Aling Anita at makabuluhan akong tinignan. Nagtataka kong binalik sa kanya sa tingin at para siyang kinikilig. When did we become a loveteam? That is so all over the place.

Nakarating na kami sa taas at naguguluhan ko siyang tinignan nang lumampas siya sa pinto ng opisina niya.

I drew my hands together. "Hindi ka matutulog dito?" it was an honest question but my tone suddenly sounded down for some reason.

He lifted an eyebrow. "I am..." he said huskily.

"Pero umuwi ang Mama mo? Hindi ba dapat doon ka muna sa inyo?"

"It's fine,"

I pouted and turned my head away. "Where will you sleep then? Hindi sa office mo?" I asked wondering my eyes around the hallway.

He answered me with silence. He stopped with his tracks just in front of a door. Just one room apart from mine.

He looked at me. "This is my bedroom..." he replied like it was a serious job to answer my question. "If you need something... just knock on my door."

I hallowed my breath and nodded. "Okay,"

He smiled at me. "Goodnight, Cali. I'll see you tomorrow."

I bit my lower lip. "Saan nga pala tayo pupunta?"

"Do you want to continue our tour?"

My eyes lit up. "Of course! Hindi ka ba busy?"

"No. I'll see you tomorrow."

I happily nodded my head. "See you! Goodnight, Rohen."

In my white fitted long sleeve, black skinny pants and oxford boots, I came ready to the barn house. Ang sabi nila Carlos nauna na raw dito si Rohen para kunin si Duncan.