Patron Bey

14. bölüm

Sitenin güvenliğinden geçip villanın önünde durdu taksi, parayı ödeyip indiğinde kısık sesli bir ıslık çaldı. Vay anasını beee, diyerek kapıya adımladı. Villa bir harikaydı....

Havuzun varlığını uzaktan bile belli eden mavili ışıklar binaya yansıyordu. Hırkasını kendine sarıp kapıyı çaldı, bir kaç saniye sonra telaşlı adımları duydu.

"Hoşgeldin." Kapı açılsa da sadece bir baş görünüyordu, içeri girince adamın bornozla durduğunu gördü. Yutkunup biçimli vücudun güzelliğini izledi, adam sarışın ve kağıt kadar beyazdı.

Aleti sertleşip sızladı, dili alt dudağını okşayınca adam ağırlığını tek bacağına verip yutkundu. Cüneyt gerçekten harika bir kumraldı, Alkan'ın baktıkça bakası geliyordu. Bu adama baktıkça boğazı kuruyordu nedense, tüm vücudunu süzmek ve ezberlemek istiyordu.

Cüneyt hırkasını ve kazağını çıkarttı, üstünde çok sevdiği metallica tişörtü vardı. Adama doğru sakin bir adım atınca Alkan da hızlı bir adımla ona yaklaştı, deli bir heyecan vardı ortamda.

"Aynı şekilde mi istiyorsun?" Alkan donup kaldı, başka bir şekilde olabildiğini bile bilmiyordu.

"Başka... nasıl olacak ki.." adamın masum sesiyle güldü Cüneyt.

"Başka neler neler var bir bilsen.." Alkan tekrar yutkunurken Cüneyt piç ifadesini takındı, adamın bu ifadeden tahrik olduğunu bile bilmiyordu üstelik.

"Öyle... öyle bakma Cüneyt..." kalbi tekleyen kumralın piç ifadesi çatladı. İsmini o pembeliklerden duymak, hem de bu haldeyken hiç iyi olmamıştı.

"Alkan... patroncuğum... biraz sınırları aşsak mı bugün? Patronum olmasan mesela, daha yakın ilgi göstersem sana... hmmm?" Alkan yutkununca kumralın gözleri adem elmasına takıldı.

Yok... yiyecekti bu adamı bugün, sabrını zorluyordu bu sarışın...

"O-olur. Yani istiyorsan.... bence olur." Heyecandan konuşamıyor, aklını toparlayamıyordu Alkan.

"O zaman sakin olmanı öneririm, hemen boşalmak istemezsin." Aslında o hissi defalarca yaşamak istiyordu Alkan, bu adam yaşatacaksa sorun değildi.

Sakince kafa sallayıp, sakinleşmek için nefesini düzene koymaya çalıştı. Cüneyt kemerini ve pantolonunun düğmesini açtı. Alkan'ın gözleri hemen oraya indi, onunkine yakın bir sertlik vardı boyut olarak. Tüm yüzü alevlere boğuldu, kıpkırmızı olmuştu.

"Sakin ol, çıkartmayacağım. Sadece acıtıyor biliyorsun ki... rahat etmek istiyorum." Alkan yutkunup dudaklarını yalayınca gözleri pembenin en güzel tonuna bürünen dudaklara indi.

"Sorun değil, çıkartabilirsin. Hatta öğretirsen, ben de sana yardım etmek isterim. Cüneyt... acıyor.." elini bornozdan belli olan sertliğine attığında yüzü buruştu.

"Çok mu acıyor güzelim... kıyamam. Alayım mı acısını, hmmm.... öpeyim geçsin mi?" Alkan'ın aklı durdu... orada... dudakları orada olsa nasıl hissederdi acaba..

Konuşamadan adama baktı, kumral oldukça oyuncuydu ve o bu haline bayılıyordu. Adamın boynuna doğru eğilip kokusunu içine çekti, kumral olan onu belinden kendine çekince sert bir nefes aldı.

"Birazcık eğil şimdi..." dediğini yapınca dudaklarındaki baskıyla donup kaldı.

Aralanan dudaklarından içeri kayan dil sıcak ve oldukça ıslaktı, refleks olarak diliyle okşadı ve emdi ağzındaki dili. Bu da ona bir inleme kazandırdı, Cüneyt dilini emen adam yüzünden delirmek üzereydi.

Gördüğü ilk andan beri öpmek istiyordu bu adamı, cidden öpüşmeyi bilmiyordu ama acemiliği bile hoşuna gidiyordu. Elini adamın kollarında gezdirdi, göğsünü ve belini okşadı. Aynılarını Alkan da ona yapıyordu taklit eder gibi.

Oyuncu bir hareketle adamın bornozla örtülü kalçasını avuçladı, donup kalan sarışın bir süre daha öpmeye devam etti ve yavaşça gevşedi. Elini alt taraftan içeri sokunca daha da heyecanlanan Alkan adamın ağzına kendi dilini yolladı, Cüneyt'in zevkten başı dönüyordu artık.

Bir elini sertliğine atıp diğer eliyle kalçasını yoğuruyordu, parmağını nokta kadar olan deliğe götürünce adam elinin altında sıçradı. Kasılmasa da tuhaf hissettiğini biliyordu ve bu hoşuna gidiyordu.

Kendi kalçasına ve deliğine yönelen parmak ve el ise sürpriz olmuştu. Patroncuğu sanırım iyi bir öğrenciydi, hızlı öğreniyordu.