We could be

Dinner

Mika

Hindi na ata kami mkakakabalik ni kfer sa dati, yung dating kami, yung bestfriends, tas nag kukulitan walang awkwardness o kahit ano man dyan. Kung bakit kasi di ko napigilan ang puso ko. Kainis.

"Just like the old days ah." Sigaw ni kimmy habang papalapit sakin. Anong pinag sasasabi nito.

"Uy! Lalim ng iniisip mo ah?"

"Wala." Sagot ko sa kanya.

"Sus wala daw! Oh dali na umalis ka na ng ma goodvibes ka."

"Are you pushing me away kimmy?" Naka taas ang isa kong kilay.

"Aarte pa eh. Bilis na. Just like the old days na pala kayo ngayon d manlng kami na informed." D ko talaga ma gets ang isang to.

"Ano bang pinagsasasabi mo. Ang kulit mo talaga."

"Hoy reyes. Bilisan mo na. Mag iisang oras na nag hihintay sundo mo." Ara shouted, mdjo malayo sya samin ni kim.

"Anong problema ng isang yun?" Nagtatakang tanong ko kay kim. Wala akong sundo today dahil may car akong dala.

"Bilisan mo na ye. Puputi na ang mga mata ni kiefer sa kakahintay sayo."

"Edi paputii---WHAT?! Si kiefer?"

"D mo alam? Kala ko ba tinext ka nya? Sabi nya tinext ka nya ah? Kanina pa kaya yun dun sa labas." Holy crap! I grabbed my phone and saw 3 missed calls and 5 messages, when I opened it sa kanya galing lahat. He's asking me if can eat with him this lunch, tinatanong nya din ako if tapos na yung prqctice tas yung isang last na txt nya he told me nahihintayi  daw nya ko sa labas. Oh crap! Magiisang oras na nga. Kawawa naman ang kumag na yun, but wait? Why is he here?

"So tutulala ka nalang ba jan? Hahayaan mo yung isa dun?" I grabbed my gym bag immediatly and bid goodbye to everyone.
***
"Uhm, hi?" Bati ko sa knya. Nkayuko kasi sya, he's busy with his phone, baka si trinca ang ktxt. I smiled bitterly.

"Oh, nanjan ka na pala. Lets go?" Bigla nyang tinago ang phone nya.

"Ha? Where to?"

"Dbah nagtxt na kong we'll have lunch today? D mo na receive?"

"Ah oo nga pala. Uhm, wala ka bang kasama?" I asked him. Bigla nya kong inakbayan tas ginulo ang buhok ko.

"Meron. Ikaw! Dami mong tanong. Tara na nga."

"Bitaw nga ang sakit kaya!"

"Ang kulit mo kasi." Hinampas ko ang kamay nyang naka akbay sakin habang papunta kami sa kabilang side ng sasakyan nya kung saan ako uupo. He opened the car door then pinaupo nya ko. Pag kaupo nya sa driver's seat bigla syang lumapit at nagulat naman ako.

"Wait. Wha---What are ---" Okay nag assume ako. He just put my seatbelt and umayos na sa pagkakaka upo.
***
We're here now sa jollibee. Ewan ko ba bat dito ako dinala ng mokong.

"Kala ko naman kung saan mo ko papakainin eh." Inirapan ko sya.

"Ayaw mo ba dito?"

"Gusto naman. D ko lng inexpect na dito pala." Tinapunan nya ko ng tissue. What is wrong with him? Ugh!

"Ano ba!! Ang kulit mo. Kanina kpa ah!" Tinapunan ko din sya ng tissue.

"Ang payat mo kasi. Hahahaha." Tumatawa parin sya.

"Langya kang unggoy ka!" Hanggang matapos ang lunch namin nag babangayan pa din kami. Pag dating ng parking lot nauna akong naglakad habang sya nasa likod ko lng panay ang tulak sakin ng mahin. I can feel na pilit nyang iniaalis ang awkwardness and I really appreciate it, kaya sinasakyan ko nalang ang mga trip nya.