27 ნაწილი

112 6 6
                                    

ელენე სახლში შევიდა და ნიკას ძებნა დაიწყო ნელა შევიდა მისაღებში მაგრარ იქ არ დახვდა მერე კი სამზარეულოში გავიდა ნიკა სკამზე იჯდა და ერთ წერტილს მიშტერებოდა უცებ გადაკრა ხელში მყოფი არაყი...
-ძამიკო...
ამოთქვა ელენემ და უცებ მივიდა მასთან მიეხუტა ბიჭმაც ხელი მოხვია და თავზე აკოცა
-ასე როდის გაიზარდე?
-რა?
-სულ ამხელა მახსოვხარ...
ამოთქვა ბიჭმა და ძალიან პატარა სიმაღლე ანიშნა ხელით გოგოს ცრემლები წამოუვიდა და ბიჭს უფრო მიეხუტა ნიკამაც ჭიქას ხელი გაუშვა და და ძლიერად ჩაიკრა გულში თმაზე მოფერება დაუწო თან  ლოყაზე კოცნიდა
-მარტო ჩემი ხარ შენ...არ მინდა რომ შეყავტებული გყავდეს...
-ეგოისტოო სულ შენთან ხომ არ ვიქნები?
-ჩემი პაატრა დაიკო ხარ...არ გახსოვს რომ ამბობდი არ გავთხოვდებიო? ახლა კი სულ დაივიწყე ეგ სიტყვები? 8 წლის ვიყავი რომ დაიბადე და ისსე შემაყვარე თავიი ჩემო პატარა დაიკო...არ მინდა რომ ვინმე შეგეხოს ხო იცი...
-ვიცი...
ამოიჩურჩულა გოგომ თავლებში უყურებდა ძმას ბიჭმა თმა ყურს უკან გადაუწია
-მართალია ჩემი ძმაკაცია და უნდა ვენდობოდე მაგრმა...მაგრამ მექალთანეა...რა ვქნა ვერ ვენდობი...არ ვიცი რომ გიყენებდეს რა ვქნა?! ხომ იცი მოვკლავ...
-ნიკა...მე ვენდობი...
-ნუ ენდობი...გთხოვ რა...
-არა მისმინე...გრძელი ისტორიაა...არ მინდა ამის მოყოლა რადგან მეშინია მართლაა არ მოკლა...
-მოყევი ახლავე!
-მე...
-მომიყევი!
-მე და ვაჩემ პირველად მაშინ ვნახეთ ერთმანეთი ამ წლის პირველ დღეს უნიში რომ ვიყაბი შევასკდი სოფისთან ლაპარაკის დროს...და ძლაიან ამიშალა ნერვები...მერე 1 კვირით მივდიოდით ანდრიას ჩემი კურსელის აგარაკზე...
-ორიი გოგო ამდენ უცხოშიი?
თქვა ბიჭმა გაგიჟებით
-რაღაგჭირს მისმინე...იქიდან ბევრს ვიცნობთ თანკარგი ბავშვები არიან თვითონ ის ანდრიაც ძაან კაი ბავვსია...
-კაი გააგრძელე...
-ხოდა ის მოხდა რომ ერთ ოთახში გვიწევდა მე და ვაჩეს დარჩენა...
-ახლა არ გამაგიჟო?!
-დამშვიიდდი...
-მერეე?
-მერე ნიძლავი დადო რომ დამკერავდა...
-მოიცა რააა?!
წამოიყვირა ნიკამ ბრაზით
-ხოდა ისე მოხდა რომ იმდენი რამის მერე გრძნობები მართლა გამიჩნდა...
-ახლა გავაფრენ...
-ხოდა...ანუ...
-ანუ ერთად იყავით?
ეს თქვა ნიკამ და დააკვირდა
-...
-ანუ ერთად იყავითთქო?!
ცოტა ხმამაღლა გაუმეორა და გოგომ თავი რომ დაუქნია შუბლზე ხელი მოისვა
-გავგიჟდები...
-მერე კიდე გაბიგე ერთ ერთი კურსელისგან ამ ნიძლავის შესახებ....და ძალიან გავბრაზდი ერთი თვე ხმასაც არ ვცემდი ვაჩეს არადა სულ დამსდევდა და ძალიან ცუდად იყო...მე კი სანდროს შეყვარებული გავხდი...მაგ ბიჭი სულ ცსილობდა ჩემთან დაახლოებას და მაშინ სანამ ვაჩეს გავუბრაზდებოდი მასზე ეჭვიანობდა ხოლმე...
-რა თურქულ სერიალს მიყვები გოგო....
ამოიჩურჩულა ნიკამ და თმა აიჩეჩა გოგოს გაეცინა
-გააგრძელე...
თქვა ძლივს ბიჭმა და სმენად იქცა
-ერთ დღესაც სახლში ვართ მე და სოფი და გიო მოვარდა გამწარებული მეშინია ვაჩემ თავს რამე არ აუტეხხოს...ცუდადაა ყველაფერი დალეწა და გიჟივით ეწევაო...
-მერეე წახვედი?
-ხოო ისეთები ხდებოდა...შემეცოდა რომ მივედი არ ჯეროდა რომ მე ვიყავი...
-მჰმ...
-მერე მალევე მაინც ნერვები ამიშალა და გავებუტე ამ დროს ისე დაემთხვა რომ სოფი გიოს გაებუტა და ჩემთან ვიყაბით სახლში სერებადა რომ გვიმღერეს...
ამაზე ნიკას ისეთი სიცილი აუტყდა ელენე თვალებს ვერ უჯერებდა
-რაოო?
და ისევ იგუდებოდა
-კაიი ამოისუნთქე...
-ვაიმეეე ცუდადვარ....
-დამშვიდდი...
-რა გიმღერეეეს?
დაისევ სიცილი მორთო ელენემ წყალი გაუწოდა თორე იგუდებოდა უკვე ბიჭი წყალი მოსვა და ისიც გადაცდა სულ დაექცა და ხველება და სიცილი ერთად აიტყდა
-ღმერთო შნე მიშველე...
ამოთქვა გოგომ

შენ არ შეიცვლები...🌟Where stories live. Discover now