Koruyucu Melek

Bölüm 11:Şerefe

"Bir takvim ve bir şişe rakı yeter bana. Takvim; Senin geleceğin günleri saymaya, Rakı; Gelmediğin günleri kurtarmaya.."

Cemal Süreya

Multimedya:Kamer♥

Bölüm sonunda ki Not'u mutlaka okuyunuz koruyucu meleklerim!

Keyifli okumalar.

Bölüm 11:Şerefe

Milan

Bardaki mesaim bittikten sonra eve dönmüştüm.Yürüyerek eve gittiğim için zihnimde ki tüm düşüncelerle tek tek başa çıkmaya çalışmıştım ama zihnimi yerle bir etmeye başlayan bir kişi vardı artık hayatımda,zihnimle beraber kalbimi de yerle bir eden.

Eve gittiğimde Nehirin odasına uğramadan odama geçmiştim ve kendimi yatağıma bırakmıştım.Yorgundum ve ne yapacağımı bilmez bir haldeydim.Hiç bir şey yapmadan da yorulabiliyormuş insan,düşündükleri ağır geliyormuş mesela bazen taşıyamıcağın kadar ağırlaşıyormuş.
Bende öyleydim.her şey benim için farklı işliyordu,benim dışımda gelişiyordu.Aklım başka bir şey yapmamı istiyordu,kalbim başka bir şeyi...

Daha fazla dayanamayıp yatağıma uzandım ardından gözlerimi kapattım ve yorgunluğumun bana verdiği ağırlıkla kendimi uykunun kollarına bıraktım.

***

"Ablaaa! Kalkar mısın artık! Sakın unuttum deme sakın!"

Nehirin bağırışıyla gözlerimi zar zor açabilmiştim.Sabahın köründe neydi bu kızın derdi!

"Abla ya ben giyindim hadi kalk!" diye bağırırken odamın kapısını açtı Nehir.Üstünde okul forması vardı.

Aptal kafam! Bugün onun ebeveyni olarak okula gidip hocalarıyla görüşmek gerekiyordu.Nasıl da unutmuştum,aklım başımda değildi ki zaten...

Nehirin söylenmelerine dayanamayıp üstümdeki örtümü üstümden hızla kaldırdım ve gözlerim yarı açık bir şekilde dolabımın önüne geçtim.Elime gelen kıyafetleri üzerime geçirdim ve banyoya girip yüzümü yıkadım.İçeri tekrar döndüğümde ne kadar başarılı bir seçim yaptığıma baktım,cidden!

Üzerimde Kamerin bana aldığı ayıcıklı pijamanın bluzu ve altımda siyah pantolonum vardı.Bula bula onun aldığı ayıcıklı bluzumu bulmuştum.Aferin bana.

Hızla üzerimden çıkarıp siyah bir gömlek giydim ve hazırdım.

Odamdan çıkarken Nehir birden önümde belirdi,beni güzelce süzdükten sonra "Abla yine siyahlara bürünmüşsün ya lütfen git üstünü değiştir" dedi ardından oflayarak yanımdan geçip odama girdi.Bende tekrar odama girdiğimde Nehirin bir yere bakıp güldüğünü gördüm.Baktığı yer ayıcıklı bluzun olduğu yerdi.Sinirle yerden alıp Nehire fırlatınca hızla eliyle saçlarını düzeltti ve "Ben sabahın köründen beri saçlarımı düzleştiriyorum abla sağol ya" dedi.Bir şey dememi beklemeden odamdan çıktı.Benim gerçekten bu kızla başım dertteydi..

Evden alel acele çıktıktan sonra hızlı gidebilmek için motoruma bindik ve Nehirin "abla fazla hız yapma" demesine rağmen son sürat okula doğru sürdüm.

Okula geldiğimizde Nehir önden ben arkadan sınıfına doğru yürüyorduk.İlk defa Nehirin toplantısına katılıyordum.
Galiba telaşlanmıştım,birazcık.

Sınıfa girdiğimizde Nehirle beraber onun sırasına oturduk.Ben üstümde ki rahatsız beyaz gömleği çekiştirirken Nehir ayağa kalkıp "Bak abla bu arkadaşım Çetin" dedi heyecanlı bir şekilde.Kafamı kaldırdığımda yaşına göre oldukça uzun ve yapılı bir çocukla karşılaştım.Yalandan gülümseyip "Nehir bu çocuk senin sınıfından mı?" dedim bir yandan Nehire sinirli bakışlarımı yollayarak.