Beklemediği anda kasıklarına tam isabetle çarpan dizim ile acı dolu bir nida döküldü dudaklarından. Nefesinin kesilmesini fırsat bilip onu çevirip tam üstüne oturdum. Bir elim boğazını sararken dağılmış saçlarımla üstten baktım.
"Sana gardını ne olu...
Bir haftayı bile doldurmadan geldim bu seferrr :D Yazarken çok eğlendim, biraz duygulandım tabi bazı kısımlarda. Beyza'nın travmaları beni çok kırıyor...
Umarım sizler de gülümseyerek okur ve çoookk beğenirsinizzz ♥
Bölüm ithafı pinkbluee canım için. Bu bölümü beğenmen dileklerimle balım ♥♥
KEYİFLİ OKUMALAR DİLERİM ♥
ÖPTÜM XOXO
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
▬▬▬
SEKİZ | Hezeyanın Buruk Tebessümü
♫ ♪ ♫
Emir Can İğrek – Tırnağın Kırılmasın
Merih
Zamanın akışı yavaşlarken aldığım nefes kulağımda çınlıyordu. Havadaki toz, yüzümdeki maskeye rağmen ciğerime yapışıyordu. Umursayacağım son şey bile bu değildi. Öne doğru atılırken nefes alamamayı göze alışımı sorgulamıyordum. Nefesimi düzene sokarken seri hareket edebilmeyi düşünüyordum. Aldığım onca eğitime rağmen tam bu anda kendimi çaresizliğin kirli ellerine düşmüş gibi hissediyordum. Hem de daha önce hiç hissetmediğim kadar. Göğsümü sıkıştırıp nefesimi kesen bu his de neyin nesiydi?
Zihnimde, omuzlarıma tırmanıp beni boynumu kırmakla tehdit ettiği anılar canlanırken bir kolumla ağzımı ve yüzümü kapattım. Az önce yıkılan toprak tavan kalıntılarının üstünde yürümeye başladığımda bakışlarım çevremi dikkatle taramaya başladı. Başımın üstündeki fener etrafı aydınlatıyordu. Telaşsa sinsi bir düşman gibi damarlarımda dolaşıyordu. Ellerim titriyordu ulan, bu korkmak değilse başka ne diyebilirdim adına?
