Be who i am (dutch)

Hoofdstuk 13

De ochtend erna werd ik wakker op de bank. mijn pruik lag half overhoop en mijn make-up was uitgelopen. Ik had barstende koppijn dus greep ik naar mijn hoofd. Ik zag dat Charlie in mijn bed lag en het niet veel beter had. Er stond een emmer naast haar neer en ze kreunde af en toe. Ik trok mezelf weg en keek door de kamer heen. Ook Cara was aanwezig, of toch lichamelijk. Ze lag op de andere bank. Kenny, tja waar die was, op de vloer. "wat is er hier gebeurt?" Vroeg ik. maar niemand werd wakker. "Na Time Square zijn jullie nieuwjaar hier nog even komen vieren" Ik schrok me dood van Joe die uit de keuken kwam gelopen. Hij had en kop koffie in zijn handen. "oh nee, hoe laat?" Vroeg ik. " 5 uur voor iedereen lag te slapen, ik ben hier gebleven zodat jullie niet hopeloos zouden zijn" hij grinnikte en nam een slok van zijn koffie. Ik greep weer naar mijn hoofd en hij overhandigde me een glas water met een aspirine. "dank je" zei ik toen ik het aannam. ik dropte de tablet in het water en dronk het goedje op. Joe grinnikte weer en trok de pruik van mijn hoofd. Hij plantte en kus op mijn hoofd en er verscheen onmiddellijk een glimlach. "wel dat ben ik dus niet vergeten" zei ik. hij lachte. "ga je maar opfrissen, de anderen worden zo wel wakker." ik knikte en stond op. Voor ik de badkamer inliep stopte ik. "bedankt on te blijven" zei ik. hij knipoogde en ik liep de badkamer binnen.

Een half uur the later kwam ik erupt en zaten Charlie, Cara en Kenny samen aan tafel. Mottig. Ik daarentegen voelde me al wat beter. Een douche had me deugd gedaan. Ik had een simpele top met jeans aangedaan gepaard met een slordige knot. "hey" zei ik. Als antwoord kreeg ik een aantal grommen. Ik grinnikte en schonk mezelf een kop koffie. "Waar is Joe?" Vroeg ik. "Die is ontbijt gaan halen" Zei Kenny. I zette me op de stoel die overbleef. "Hoe voelen jullie je?" Vroeg ik. "slecht" gromde Cara. Kenny knikte. Charlie lag met haar hoofd op tafel. ik vreef over haar rug. " ik zou je ook maar gaan douchen, je voelt je er vast veel beter door." Ze kreunde en 'strompelde' naar de badkamer. "kan zij altijd al zo slecht tegen alcohol?" Vroeg Kenny. ik knikte. "je moest ze gezien hebben op ons eindejaarsfeesten, die nacht is ze bij mij blijven slapen omdat ze bang was van haar ouders' reactie en terecht, de dag erachter kotste ze de longen uit haar lijf." Kenny lachte heel kort maar greep toen terug naar zijn hoofd. Ik nam een slok van mijn kop koffie en Cara stond op. "ik ga me douchen, zullen we straks gaan lunchen?" vroeg ze. Ik knikte. " klinkt goed, misschien kun jij je ook beter gaan opfrissen" zei ik tegen Kenny. Hij knikte. Cara opende de deur hetzelfde moment dat Joe hem weer wou openen. "oh hey" zei hij. "urch" Gromde Cara voor de gang in liep. "Oh ja, mijn zus is ondraaglijk als ze een kater heeft" zei hij wijzend naar haar. ik lachte. "kijk eens aan, jij ziet er ook al beter uit" zei hij. ik glimlachte. "bedankt" hij gaf me een kus op mijn hoofd en zette de zaken op tafel. "hier heb je wat eten want je komt voorlopig niet buiten" zei hij. ik fronste. "kijk maar eens uit het raam" zei hij terwijl hij zijn jas uittrok. Ik liep naar het raam toe en boog er over. Beneden stonden er duizenden fotografen te wachten. "Daar is ze!" Riep er eentje. Ze draaiden allemaal naar mij toe en alle camera's klikten. Ik schrok en werd naar binnen getrokken. "wat doen zij daar? Hoe weten zij waar ik woon?" Vroeg ik panikerend. Hij nam de krant uit een van de zakken. "hier" ik las de voorpagina.

ELLA IS BACK

Gisteren werd de kroonprinses van lavonde gespot toen ze samen met haar vrienden het appartementsgebouw binnenliep. De prinses had haar oude pruik weer bovengehaald en had zich de hele avond voorgedaan als de normale Ella. Het typetje dat ze tot haar 16e meedroeg naar school om miet herkend te worden. Een kenner van e koninklijke familie die bekend was met het verhaal volgde haar en trok foto's vlak voor ze haar appartementsgebouw betrad.

"Dit is vreselijk!" Zei ik. " Hoe kom ik hier ooit buiten?" Vroeg ik. Joe sloeg zijn armen om me heen. Hij gaf me een sterke knuffel.

"Alles komt wek goed, hou je een paar weken stil, tegen die tijd duiken Miley Cyrus of Zayn Malik wel weer op." zei hij. ik lachte. "misschien heb je gelijk" hij gaf me een zoen en Charlie kwam binnen. "waar komt dat geluid vandaan? Het is Nieuwjaars ochtend! Houden ze geen rekening met de mensen met een kater?" Zei ze kwaad. Ze stampte richting het raam. "Hey!" Riep ze. De cameras gingen af en ze trok zich terug. "wow" zei ze ook geschokt. ik knikte. "Sorry Charlie, gisteren heeft een man me gezien die wist van 'Ella' hij heeft de pers verwittigd." Legde ik uit. Ze gromde. "Klootzak" mompelde ze. "maar!" Ik keek op. Charlie wees met haar vinger naar boven. "Ik heb een plan B!" Ze trok haar koffer van onder het bed. Je kan het al raden. ze ritste hem open en trok er de appelblauwzeegroene pruik van onder. ik spreidde mijn ogen. "Tada! Voor het geval dat iets mis zou lopen!" Zei ze. ik nam de pruik vast. "jij denkt toch ook aan alles!" Ze knikte.

Nadat ik mezelf in Tara verandert had kwam ik uit de badkamer en zaten Charlie en Joe voor hun computers. Ik nam mijn gsm en keek of ik nog geen bericht gehad had van mijn thuis. Maar nog niets. "weet jij al iets van thuis?" Vroeg ik aan Charlie. ze knikte. "ja, mijn ouders hebben gisteren al gestuurd" zuchtend liet ik mezelf in de zetel vallen. "ik heb nog steeds niets gehoord" zei ik. "ze hebben het vast druk!" Zei Joe. ik glimlachte.

Hij stond op. "zullen we anders naar de nieuwjaars parade gaan kijken?" Vroeg hij. "is er dan een parade voor?" Vroeg ik. hij knikte. "ik haal Cara en Kenny wel even" Charlie stond op en liep de deur uit.

Het leek alsof niemand ooit weggegaan is van de straten van New York. Iedereen stond aand de hekkens te kijken naar de gigantische kerstman. Hier staarde niemand naar je als je blauw haar hebt. Ik heb zelfs al een aantal mensen gezien vandaag die paars,groen of ook blauw haar hadden.

Cara kwam terug en gaf ons elk en warme beker Starbucks-koffie om op te warmen. Ik vouwde mijn handen rond het bekertje om wat warmer te krijgen. Ik moest opeens heel nodig plassen en tikte op Charlie's schouder. Charlie sloeg me even weg. Ze was te druk bezig met het versieren van de jongen naast haar. Ik zuchte en draaide me naar Joe. "Ik ga even plassen" riep ik. Hij knikte en ik sleurde mezelf uit de menigte.

Het duurde even voor ik een toilet vond maar uiteindelijk vond ik er een in een verlaten zijsteegje. Ik gaf de toiletdame wat geld en ging plassen. Toen uk terug kwam zat het dametje er niet meer. Er lag alleen een bordje met:'pauze, even geen toegang' er op. Ik haalde mijn schouders op en liep de toiletten uit.

Buiten scheurde er en auto langs due met piepende banden voor mij remde. Ik schrok me dood toen er een zwarte schim uit de auto sprong en zijn armen om mijn middel sloeg. Ik gilde het uit maar de man (of vrouw) sloeg zijn of haar hand voor mijn mond. De schim trok mij de auto en die vervolgens met een groot geluid wegreed.

-------------------------------------

Oh god, wat zal er nu gebeuren? hopelijk vind je het wat want ik heb het wel 20 keer moeten herschrijven! We hebben een klein probleempje met ons internet waardoor alles soms weg was maar nu is dat min of meer opgelost. Ook sorry voor de trage updates :-(.
Ik ben onlangs met een nieuw boek begonnen! ik ben er best enthousiast over dus het zou me een plezier doen als je dat ook las!
xoxo