33.BÖLÜM:SARDUNYA

1.1K 86 44
                                    

MERHABA :)


YENİ BİR BÖLÜM SİZLERLE. BU BÖLÜMÜ BİRKAÇ KEZ YAZDIM ÇÜNKÜ ORUÇTAN DOLAYI KAFAMI TOPLAMAM ZOR OLUYOR VE NE YAZDIĞIMIN FARKINDA OLMUYORUM. UMARIM BEĞENİRSİNİZ. ☻


OYLAMADAN GEÇMEYİN :)



MULTİMEDYA:AKIN VE İDİL



BÖLÜM ŞARKISI:TOYGAR IŞIKLI-BIRAK SENDE KAYBOLAYIM



----------------------------


"Senin duvarların kadar benim kanatlarım var."


----------------------------



AKIN'DAN...

Egemen'in bağ evinde olduğunu tahmin etsem de kafasını dağıtmasını isteyip başta kimseye bir şey dememiştim ama Sahra o halde eve geldiğinde Egemen'e verdiğim süre dolmuştu. Kendim gidip konuşarak Egemen'i getirmeyi düşünsem de Sahra'yı ona götürmenin daha etkili olacağına karar verip Sahra'yı evden almış ve Egemen'e götürmüştüm. Geri eve ikisi de sağlam ve mutlu şekilde döndüğünde nasıl yaptılar bilmiyorum ama aralarındaki sorunları çözmüş haldelerdi. Bir haftadır da hiç birimizde bir sorun yoktu.

İşlerin erken bitmesiyle eve gelmiştim. Bu akşamı tamamen İdil'e harcamaktı niyetim. Onun da bana karşı varolan ilgisini aşka çevirmem gerekiyordu çünkü onsuz bir geleceği istemiyordum. O gözlerin başkasına aşkla bakmasına dayanamazdım.

Üzerime giydiğim tişörtü çekiştirip aşağı indim. İdil dersi bitmediği için henüz gelmemişti. Gidip almak için kapıya çıktığımda kesinlikle görmeyi planladığım sahne bu değildi. İdil ve Alp ileride sohbet ediyorlardı. İdil sohbeti bitirip adımlarını bana çevirdiğinde neşeli hali bir rüzgar gibi uçup gitmişti. Adımlarını tedirgince hızlandırıp yanıma ulaştı. Yüzümün ne halde olduğu konusunda bir fikrim olmasa da onu tedirgin eden şeyin bakışlarım olduğunu anlamıştım. Yanıma ulaştığında küçük elini koluma koydu.

"İyi misin?"

"Evet iyiyim."

"Şey benim dersim erken bitti de Alp de beni eve bırakmıştı."

"Neden haber etmedin?"

"İşlerin vardır diye ha..."Sözünü yarıda kesin bir dille kestim.

"Senden daha önemli bir işim yok benim!"

Kolumdaki elini çektiğinde tedirgince yere baktı. Ne düşündüğünü bilmemek beni çıldırtıyor olsa da beni asıl sinirlendiren Alp ve İdil'i yan yana görmekti. İdil'in küçük omzuna elimi koyup bana bakmasını sağladım.

"Bugün beraber bir şeyler yaparız diye ben de yanına geliyordum."

"Aslında ben bir şey isteyecektim."

"Neymiş?"

"Çocukların çıktığı bara çağırdılar bugün. Beraberce gideriz diye düşünmüştüm ben de."

Kalp Çalan Hırsız Where stories live. Discover now