Rütbelim

B. 42

Dudaklarına sert bir öpücük kondurulan Polat gülümsüyordu.

Asıl konu burda mı yaşamak istersin, yoksa başka bir şehirde mi?

Tüm ailemiz burda lütfen burda kalalım Polatım.

Yavrum sen ne istersen o olucak. Burda yaşamak yada uzayda, yanımda sen ve çocuklar olduktan sonra hiç fark etmez.

Romantik komutanım

_______________________________________

4 Yıl Sonra

Aslı ortaokula, Doğu ve Adem ise ilk okuldalardı. Üçü de iyi bir koleje gidiyordu. Seçkin bir veli gurubunun olduğunu düşündükleri için tekerrüt etmeden yazdırmışlardı çocukları.

O gün telefonları çalıncaya kadar. Müdür her iki aileyide okula çağırmıştı. Söylenilene göre Aslı kendinden büyük çocuklarla kavgaya girmişti.

Adem ve Doğu'da kavgadan nasiplerini almıştı. Telaşla okula gelen ikili kapıda Levent ve Batı ile karşılaştı.

Levom sakin olalım aslanım öğreniriz şimdi telaş yok.

Batı: Yol boyu yaprak gibi titredi abi. Bişide demedi adamlar, haklı olarak telaşlandık.

Hadi bakalım gidip öğrenelim.

Müdürünün kapısının önünde üstleri başları yırtılmış, ağızları burunları kanamış üç çocuğu görmeyi hiç biri beklemiyordu.

Aslı ailesini görene kadar iki miniğini kolunun altına alımış sarılarak teselli ediyordu.

Aslım... Adem çocuklar bu ne hal!

Levent: miniğim ne hale gelmiş yüzün?

Batı ve Polat öfkeden delirmişlerdi. Bu çocuklar neden bu halde kapı önünde paçavra gibi bekleyiliyordu?

Aslı koşarak babasına sarıldı. Sessizce sordu babasına,

" Geldiniz ya artık ağlasam olur mu baba"?

Ahh benim güçlü meleğim. Ağla rahatla bitanem. Babalar burda herşeyi yoluna koyucak.

- Baba hıçk çok vurdular bize çok ama.

Adem niye sesin çıkmıyor bitanem çok mu canın acıyor?

Adem: Bana.... Piç dedi o çocuk. Değilim dedim annem babam var dedim. İtti vurdu sizin.... Sizin çocuğunuz değilmişim.

Sen bizim oğlumuzsun duydun mu beni.

Adem: Hıhı ben sizinim. Ablamı koruyamadım anne.

Diyip hıçkırarak ağlamaya başadı oğlan. Artık bu bardağı taşıran son damlaydı.

Asker! Derhal polis çağır tutacak tutulsun. Levent ,Polat çocukları alıp  darp raporu alın hastaneden.

Batı: Abi böyle bırakıcakmıyız?

Kim dedi koçum kim! Hesabını sorucaz korkma. Meleklerim hadi annelerle gidin sonrada eve geçin gelicez biz.

Polat bunun hesabını vericek o müdür!

Söz gülüm söz.

Gitmelerini bekleyip kapıyı bile çalmadan direk içeri daldı iki adam.

Müdür: Yavaş beyler okul burası. Biz sizi saygın insanlar sanıp okulumuza aldık. Çocuklarınız....

Kes lan sesini it! Nerde lan çocuklarıma vuran soysuzlar? Aileleri nerede! Benim çocuklarımı şuçlu gibi dikmiş kapıya sen kimsin lan!

Müdür: Oğlum da dayak yemiş o arsız kızınız ve ne olduğu belli olmayan oğlan.

Polat beylik tabancasının ucuna namluyu sürüp adamın alnına dayadı.

Batı: Birincisi sen ve o vicdan yoksunu yetiştirdiğin oğlum bunun hesabını adalet önünde vereceksiniz! Abi haklıyız lütfen indir şunu.

Müdür: Memur maruz dediniz. Mafya mısın adam!

Tuğgeneral Polat Kahraman ben senin ecelinim artık!

Polis kapıyı açıp  selam verdi komutana.

Polis: Komutanım şikayet iletildi bundan sonrası izninizle bizde efendim.

Eve döndüklerinde Polat okadar öfkeliydi ki sakinşelemiyordu. Kış bahçesinde sinirden dizi titreyerek sigarasını içiyordu ki koluna delen yumuşak dokunma irkildi.

Oğlum.... Fark etmedim üzgünüm.

Adem: Baba kucağına gelebilir miyim? Büyüdüm biliyorum ama.

40 yaşınada gelsen sen ve ablan bizim bebeklerimizsiniz ve her zaman yeriniz var burda.

Oğlunu önce kucağına aldı sonrasında yatırıp gıdıklamaya başladı Polat.

Ademin şen kahkaları duyuluyordu kış bahçesinde. İçerde ise Aslı henüz yaşadıklarının etkisinden çıkamamış Toprağın kucağında göz yaşı döküyordu.

Aslım sen elinden gelenin bile fazlasını yapmışsın güzelim. Dökme artık incilerini, bak Adem daha çok üzülüyor sen öyle görünce.

"Tamam annem bu son yüzümü yıkayıp geliyorum. Yemek yiyelim Adem yemedi hiç bişi bugün. "

Neden yemedi?

"O pislik yemeğini döktü onun kavgada öyle başladı işte"

Üzülmeyin pizza söylüyorum hepimize hadi bakalım.
.
.
.
Gece çocuklar uyuduktan sonra Batı ile avukatla görüşmüşlerdi. Müdürün bu ilk olayı değildi. Üstelik oğlunu annesi ile görüştürmeyerek kendi kötücül düşünceleri ile yetiştiriyordu genç çocuğu.

Eski eşi ile irtibata geçilerek genç çocuğun güvenli bir evde büyümesi sağlanmıştı.

Çok yorgunum kocam. Adem'in gülüyordu ama iyi olucak mı ne dersin?

O bizim oğlumuz, yani çabuk toparlanıcak. Asıl ben başka birşey fark ettim.

Sende mi fark ettin?

Adem sanırım Doğudan hoşlanıyor yavrum.

Biliyorum o bakışı nerde olsa tanırım çünkü. Bende sana öyle bakıyordum.

Şimdi çok küçükler henüz farkında değiller. Doğurgan yada baskın çıksın her ikisi de ben oğlumu desteklerim.

Yerim o ağzını adam. Bende evlatlarımda çok şanslıyız, sana sahibiz.

Bölüm Sonu....

Yeni bölümde görüşmek üzere👋