Mafya Bey'im/Texting✔️

3.0

Dersten çıktığımda oflayarak kampüsün bahçesindeki oturaklardan birine oturdum. Çantamı yanıma bırakıp telefonu açtığımda Demir ile sohbetime girdim. Ama mesajlarım hâlâ okunmamıştı. Ne bir mesaj ne de bir arama vardı. Canımı sıkıyordu bu durum artık. İyi miydi değil miydi endişe içinde kavrulup gidiyordum.

Demir'in mafya olduğunu biliyordum ve bu yüzden zaten aklıma kötü şeyler geliyordu.

Allah'ım lütfen iyi olsun.

Düşüncelerimden sıyrılarak başımı kaldırdığım an yanıma Beril oturmuştu.

"Hâlâ haber yok mu?" Diye sordu merakla.

Başımı olumsuz anlamda sakladım usulca. "Buray gelecek bi yarım saat sonra. Demir'in evine gideceğiz."

"Kızım Demir şehir dışında dememiş miydin sen?"

"Yalan söylüyorlar biliyorum. Ikisi de kıvırarak konuştular çünkü hep."

Anladım dercesine başını olumlu anlamda salladı Beril. Ardından aklına bir şey gelmiş gibi kaşlarını çatarak bana döndü. "Bence sen Buray'a gelmemesini söyle."

Anlamayarak kaşlarımı çattığımda gülümseyerek işaret parmağını bana doğru tuttu. "Onu ara ve özel dersini unuttuğunu söyle. Eğer gerçektende yalan söylüyorlarsa senin gelişini Demir'e haber verirler bu ikisi. Ben Buray'ın ağızından laf almaya çalışacağım beraber evlerini basacağız."

Dudaklarım şaşırarak aralanmış ona bakakaldığım da gülerek göz kırptı ardından. "Nasıl fikir ama maviş?"

Hayretle Beril'e bakarken ensesine bir tane yapıştırdım. "Vay şeytan seni. Senin o kıvır kıvır saçlarının altında ne yatıyormuş öyle."

Beril, ensesine vurmama uyuz olmuşcasına gözlerini devirerek dudaklarını büktü. "Enseme yapıştırmayaydın iyiydi ama aşkım."

"Ya yerim seni gel buraya kıvırcık." Gülerek saçlarını karıştırarak yanaklarına art arda sulu öpücükler bırakmaya basladım.

Bu kızın yanakları bal bal.

"Ya Elanur..." Beril gülerek yüzümü yanaklarından uzaklaştırarak beni kendinden tam anlamıyla uzaklaştırdığında bana baktı neşeyle parlayan Ela gözleriyle. "Yedin kızım beni, dur." Saçlarını düzelterek iç çektiğinde, "aslında bende sana akşam bir şey anlatacaktım." Dedi sesindeki huzursuzluk ile. Az önceki neşesi birden uçup gitmişti.

"Iyisin değil mi? Kötü bir şey mi?"

Endişemi daha fazla ikiye katlamamak için güven veren bir gülüş sundu. Ardından oflayarak ayağa kaktığında, işaret parmağıyla burnumun ucuna vurdu hafifçe. "Buray ile alâkalı kuşum. Benlik birşey değil yani."

"Haa..o mu?" Içim rahatlamıştı.

Bakışlarını kaçırdı. Huzursuz duruyordu. Benim kıvırcığım nadiren böyle olurdu. Ya çok üzülünce, ya da çok korkunca böyle olur.

Peki neyden korkuyordu şu an?

Neye üzülüyordu bu kadar?

"Hadi gidelim de evde biraz dinlenelim akşam aksiyon yaşayacaz belli ki."

Kolumdan tutarak kaldırdı ve koluma girip yürütmeye başladı. Gülerek birbirimize bakarken aklımda dolanan o kötü düşünceleri birazda olsa Beril'in güzel yüzü sayesinde unutmuştum.

Eşşek gözlü kıvırcığım benim.

°♡°

"Ay Elanur yeter vallahi gına geldi."