Yeni doğan bebek kardeşiyle bir başına kalan Yekta, kendini kardeşinin hayatına adar. Bir yandan kardeşine bakarken bir yandan ayakları üzerinde durmak zorunda kalmıştır.
En kötü zamanında karşısına çıkan bu dört adamın onun hayatı olacağından habe...
Benim bölümleri geceye bırkmam fantezi falan değil arkadaşlar, gün yüzü görmediğim için gece aktif oluyorum
Birde şunu demeden geçemeyeceğim, ya ben bu Yektayı mal yapmazsam hikâyeyi nasıl ilerleteceğimjxbdksklskw bunun başını belaya sokması lazım yapacak bir şey yok bu kadar sövmeyin ya, üzülüyorummm
İyi okumalar 💕💕
❗ Bölümde küfür var ❗
∆~∆~∆~∆~∆
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
∆
••••Kandemir'den••••
Başıma tutulmuş silahla yutkunkuştum. Çenemi tutan el fazla güç kullanıyordu ve çenemi hissetmiyordum artık, "Çabuk arayıp tane tane bizim dediklerimizi söyleyeceksin!" diyip kafama silahın başını iki kere vurup "yoksa ne olacağını biliyorsun" diyip psikopat gibi gülmeye başlamıştı.
Biz Kutayla bu konuyu çözmeye çalışırken ben tuzağa düşmüştüm. Şimdi de ona ihanet etmemi istiyorlardı. Yapmazsam büyük ihtimalle öldüreceklerdi. Ne yapacağımı bilmeyip susuyordum sadece, "LAN TAMAM MI?! DİLİN Mİ YOK SENİN??!" Diye bağırmasıyla acıdan kapattığım gözlerimi zorla açmıştım. Ağzımı, burnumu kırmışlardı, berbat bir durumdaydım. Ölümüme ramak kalmış zaten gelip tehdit ediyor oruspu evladı.
Çenemi tekrar sertçe sallayıp karnıma tekme geçirmesiyle yine iklim büklüm olmuştum "OĞLUM KONUŞSANA!! ARA HADİ!!" Dediğinde artık dayanamayıp zar zor cebimden telefonumu çıkarmıştım.
Karşımda iğrenç bir sırıtışla "ha şöyle, ama bu şekilde konuşamazsın sevgili arkadaşcığınla" diyip yüzüme eğilmişti. "Peçete ile su getirin çabuk!" Dediğinde arkada duran adamları hemen gidip getirmişlerdi. Peceteyi alıp kanayan yerlerime bastırdığı an tıslayıp geri çekilmiştim. "Birde prensesliğinle mi uğraşacam. Gel buraya lan!" Diyerek ensemden sıkıca tutup çekmişti. Peçeteyi yaralarıma bastırıp, suyu yüzüme dökmüştü.
Kalan suyu bana uzatıp, "al iç şunu, bana bak hiç bir şey anlayamayacak anlaşıldı mı? Yoksa sonun olur. Öyle kolay bir son bekleme ama" sonlara doğru yüzüme yaklaşıp psikopatça fisıldamıştı.
Suyu alıp zar zor bir kaç yudum alıp, kafamı sallamıştım. "Anlamayacak amına koyduğum" dediğim an yüzüme tekrar vuracakken, duraksayıp"lan sınırımı zorlama, elimde kalacaksın. Ara hadi çabuk!!"
Göz devirip telefondan Kutayın ismini bulup aramaya basmıştım. Affet kardeşim, asla böyle olsun istemiyordum. Kendimi çok kötü hissediyordum ama acı çekecek halim kalmamıştı. Sadece öldüreceğini bilsem asla dediğini yapmazdım ama piçin oğlu işkence ede ede yapıyordu her şeyi.
Açılan telefonla karşıdan heycanla "Kandemir, kardeşim buldun mu şu soysuzları?" Dediğinde dudaklarımı birbirine bastırıp bir süre öyle kaldım, kafama dayatılan silahın namlusuyla sert bir baskı yapınca dudaklarımı aralamak zorunda kalmıştım.
