Maanvlucht

Proloog

Goedenavond, dames, heren, kinderen.
Zoals u allen hoogstwaarschijnlijk al gemerkt heeft, wordt onze prachtige aarde getroffen door zware ellende waar maar geen einde aan lijkt te komen. Zo goed als iedere dag komt er een melding binnen dat ergens op deze planeet het noodlot weer heeft toegeslagen. Overstromingen, orkanen, eindeloze hittegolven, aardbevingen,... Er lijkt geen maat te staan op het geweld van de natuur. Alsof de natuur ons wil laten zien wie er de baas is en dat wij als mens nog steeds slechts nietig en uiterst kwetsbaar zijn. Hoewel we er ons de laatste eeuwen van vergewist hadden dat deze rollen omgedraaid waren. Wij en de generaties voor ons hebben jaren over onze limieten geleefd en onze wondermooie planeet onomkeerbaar toegetakeld. Nu moeten we de gevolgen dragen.
We hebben mensen zien lijden. We hebben de mensen die ons het nauwst aan het hart lagen, verloren. De ooit zo vredevolle wereld is veranderd in de nachtmerrie van ieder mens. Aan dit inhumane lijden moet een eind gemaakt worden. We kunnen niet verder zoals we nu bezig zijn. De toekomst op de aarde ziet er niet rooskleurig uit en het is te laat om er nog iets aan te veranderen.
Na maanden, zelfs jaren, van beraadslagingen met mijn team van de OHS en alle andere belangrijke politieke instanties, zijn we tot een besluit gekomen. Met spijt in het hart moet ik, Porter Johnson, het treurige nieuws meedelen dat er niets anders op zit dan onze fraaie blauwe planeet te verlaten en een grote volksverhuizing naar de maan te organiseren. Een team van duizenden arbeiders werkt al vijf maanden in het grootste geheim aan een stelsel van koepels op de maan, de plaats waar het volk voortaan zorgeloos zal kunnen verder leven. Maar er is een probleem: ondanks alle inspanningen is het onmogelijk om iedereen, van de gehele drie miljard levende individuen op aarde, een plaats te geven. Sterker nog: zelfs een miljoen is al het absolute maximum.
Na nog eens maanden van overleg en discussies, zijn we tot de volgende vreselijke, pijnlijke en beangstigende beslissing gekomen: in de maand augustus van dit jaar, neemt ieder mens deel aan de maanselecties, een kamp dat bepaalt of u een van de felbegeerde plaatsjes op de maan kan bemachtigen. In verschillende rondes zullen al uw capaciteiten getest en op de proef gesteld worden. Alleen de moedigste, intelligentste, sterkste en zuiverste persoon komt in aanmerking. Voor we aan deze hachelijke onderneming beginnen, vragen we u om voor de laatste week van juli een bloedstaal binnen te brengen, voor verder onderzoek. Verdere informatie volgt nog.
We zijn er ons van bewust dat dit nieuws hard zal aankomen en u zal ongetwijfeld dierbaren verliezen. Maar het is de enige manier om het voortbestaan van het menselijk ras te verzekeren.
Wij vragen om uw begrip. En vergeet niet: Never lose your hope!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

A.N:  Ziezo, hier is die dan: de proloog! Om eerlijk te zijn ben ik een beetje onzeker of dit wel goed is en ik hoop echt dat dit niet overkomt als een manier om informatie bij jullie, de lezer, te dumpen. Dat is absoluut niet mijn bedoeling. Dus ik hoop echt dat dit jullie niet afschrikt of zo. Het leek me wel leuk om te beginnen met deze aankondiging en op deze manier weten jullie toch wel een beetje waar jullie je aan kunnen verwachten bij dit verhaal.

Opgedragen aan LoriannaWilson, omdat ze deze geweldige cover voor me heeft gemaakt en ik haar daar heel dankbaar voor ben! :D Lees zeker ook haar boekjes, want ze is echt een heel goede schrijfster en heeft echt veel te weinig lezers, naar mijn mening.

Oké, ik moet zien dat deze author's note niet langer wordt dan de proloog zelf, dus ik ga maar eens afronden :p Het eerste hoofdstuk komt eraan als ik hoofdstuk vier -waar ik nu mee bezig ben- heb afgewerkt. Zo heb ik toch altijd een voorraad van een drietal hoofdstukken. 

Ik hoop dat jullie dit verhaal een beetje leuk zullen vinden! ^^