ALTIN KADEH

36. Hayata Bağlayan Umut

Merhabalar, ben geldiiim!!

Çağan Şengül/Emre Aydın- Yansın

Keyifli okumalar!!!

✨

İnsan kaç kez doğar, kaç kez yaşar, kaç kez ölürdü? Ben iki kere doğmuştum. Ben Akgül'ler ile tanışana dek aslında doğmamış, yaşamamışım hiç.

Yaşadığımı ise ölümün kıyısında öğrenmiştim. Karşımda eli silahlı bir adam, yerde baygın yatan bir kadın ve yanımdaki Nazlı, ölümün kıyısındaydım.

Çünkü karşımdaki adam elimdeki telefonu hızla aldığından beri silahını sadece bana doğrultmuştu.

"Kız konum atmış," dediği an telefonu hızla yere atıp parçalayan adama korkulu gözlerle bakmadan edemiyordum. Tamam öleceksem tek öleyim bari, Akça'lar ve Akgül'ler Nazlı'yı benim öldürdüğümü bile düşünebilirler çünkü!

Bu haldeyken bile onları düşünmek delilikti.

"Ya ikisininde kafasına sıkacağız-" diyen adamla Nazlı biraz daha yapıştı bana.

"Kes lan sesini, katil miyiz biz?!" diye bağırdı bir diğer adam. Değil misiniz? Abi odanın diğer ucunda ölü gibi yatan bir kadın var ama sen bilirsin.

"Ne yapacağız lan o zaman?"

Adamın bakışları tekrar bize döndüğünde göz göze geldik. Telefonum zaten kırıktı, artık kimseyle iletişim kuramazdım. Nazlı'nında telefonunu da ben kırmıştım, tamamen bok yoluna gidiyorduk. Abi yine yetişirsin değil mi? Sen hep yetiştin bana, yetişemediğini düşündüğün anlarda bile.

"Ölmüş mü harbiden?" diyerek köşede dakikalardır yatan kadını gösterdi adam. "Bak şuna."

Diğer adam -bizi öldürmenin doğru olduğunu düşünen adam- kadını kontrol ettiğinde Nazlı'da bende neredeyse bir bütün olmuştuk korkudan. "Yaşıyor ama biraz daha durursa geberir."

"O ifade veremez," dedi karşımızda duran adam. Yüzünde korkunç bir gülümseme ile bize baktı. "Peki siz?" diye mırıldandı. "Verir misiniz?"

Nazlı hızla başını iki yana salladı. "Vermeyiz, yemin ederim kimseye bir şey anlatmayız!"

Kızın korkudan titreyen sesi adama dürüst olduğunu hissettirmiş olmalıydı ki adamın bakışları bana döndü. Başımı iki yana salladım anlatmam dercesine. İlk işim yanağındaki bene kadar abime anlatmak piç kurusu.

"Lan mal mısın? Hayır dediler diye salacak mıyız kızları?!" diye bağırdı bir diğer adam öfkeyle. Silahını hızla bize doğrulttuğunda Nazlı'yla çığlık atarak birbirimize sokulduk.

"Dur lan!" diye bağırdı birisi. "Ben daha iyisini biliyorum." odanın köşesinde duran kalın halatlar ile bize yaklaştığında bir çığlık daha attık aynı anda.

Adamın tokadı Nazlı'nın yüzünde patladığı an, "Kesin sesinizi!" diye bağırdığı andı. Artık korkudan ağlamaya başladığım kısımda avuçlarım Nazlı'nın yanaklarını bulmuş, bana doğru çevirmişti hemen. "İyi misin?" dedim ağlıyorken. "Bir şey yo-"