Kara & Gök

Özel Bölüm - Binbaşı Alperen Gök

Merhabalarr, söz verdiğim özel bölümle karşınızdayımmm! Şu anda yeni kurgumun bölümlerini düzenliyorum. Bölüm stoklayıp kitap kapağını tasarlamam lazım, kurgudaki karakterler için karakter kartları hazırlamam lazım, yani kısaca sil baştan bir yola girdim diyebilirim. Onun dışında birde kitap tanıtımı ve editler yapmam gerekiyor...

Yoğunum diyebilirim, bir yandan okul derken bu süreç uzun sürebilir. Ama tüm bunları atlattıktan sonra, her şeyi bir düzene soktuktan sonra gerisi gelir.

Sizleri bölüme alayım❤️

Bölüm şarkıları:
Toprak Yağmura - Canozan 'bir kadın gelir, değiştirir seni...'
Aşk - Sertab Erener

__________

Görevden yeni dönmüştük, kurtardığımız öğretmen çok kötü bir durumdaydı. Orada yaşadıkları, öğrendikleri gerçekler onu bitirmişti. Onu teröristlerin elinden son anda kurtarmıştık, gördüğü ona işkenceye rağmen dimdik ayaktaydı.

Yavaş adımlarla Buğlem'in bulunduğu hastane odasına girdim, onu ürkütmek istemiyordum. Buğlem öylece dalmış bir şekilde oturuyordu. Beni görünce birden ayağa kalktı,

"Özür dilerim! Özür dilerim! Ben terörist değilim! Yemin ederim değilim!"
Arka arkaya saydığı şeyler beni dahada öfkelendirdi, Musti denen şerefsiz gebermişti. Ama içimdeki o intikam ateşi sönmemişti. Olan masumlara oluyordu. Halbuki o mesleğini şerefiyle yapan, vatanına sevdalı bir öğretmendi.

"Ben Türküm!" Dedi son olarak.

"Sakin ol, sen terörist değilsin! Sen Türksün!" Dedim yanına yaklaşırken.

"Diğerleri bana inanmıyordu. Sen neden bana yardım ediyorsun." Diye sordu dümdüz bir sesle.

Seni üç yıl önce görev için izlerken beni etkiledin diyemedim, o günden beri aklımdan hiç çıkmadın o yüzden diyemedim. Beni bir kez gördükten sonra beni asla unutmamanı istedim diyemedim.

"Çünkü sana inanıyorum, herkes sana inanıyor ve güveniyor Buğlem. Saracağız, yaralarını saracağız. Bana güven Buğlem, bana güven."

Dolu gözleriyle bana uzun, uzun baktı.

"Teşekkür ederim, binbaşı."

-

Aşk neydi? Bir tek onun gözlerini görünce sakinleşmek miydi? Bir tek onun gözlerine bakınca iyileşmek miydi? Bir tek onun sesini duyunca kendine gelmek miydi?

Eğer bu saydıklarım aşk belirtileriyse, ki aşk belirtileri, ben fena aşık olmuştum.

Buğlem, hayatı boyunca zorluk çekmiş bir kadındı. Yoksul bir ailede büyüyen, tüm olumsuzluklara rağmen okuyup hayallerini gerçekleştiren bir öğretmendi o.

En önemlisi, vatanını çok seven, öğrencilerine vatan aşkını aşılayan bir öğretmendi.

Gerçek babasının bir terörist olduğunu öğrenince yıkılmıştı, kendini suçlamıştı. Kendinden utanmıştı. İşte bu kadının gözlerimin önünde eriyip gitmesini izlemek beni bitirmişti, o an mustiyi bulup öldürmemem için bir neden yoktu.

Kendi öz kızını kaçırıp öldürmeye çalışan mustiyi öldürmemem için bir neden yoktu.

En acıtanı ise, verdiğimiz tüm şehitler için Buğlemi suçlamasıydı.

Böylesine derinden yaralı bir kadını nasıl yalnız bırakabilirdim? Hayatım boyunca bir sevgilim olmamıştı, onun yaralarını sarmak istemem merhametimden miydi? Yoksa işin içinde başka duygular mı vardı?