Ağa'nın Rüyası

Karım da Karım

Yeni bölümden herkese selam.

Bakalım neler olacak.

Keyifli okumalar.

***

Nasıl yani hissetmiyorsunuz" dedi doktor bey. "Tam olarak nerenizi hissetmiyorsunuz" diye ekledi. Korku ile Şiyara baktı. "Vücudumun ta-tamamını hissetmiyorum" dedi. O an sanki kaynar su başımdan aşağıya döküldü.

"Peki hemen kontrol edelim" dedi doktor bey. Gidip Şiyarin tam yanında durdu. Tek yapa bildiğim korkulu gözlerle onlara bakmaktı. Doktor bey Şiyarin kollarını sıktı. "Hissediyormusunuz şuan" diye sordu.

"E-evet" diyen Şiyar ile içime su serpildi. Doktor bey bu defa da Şiyar bacaklarına dokundu. "Hissediyormusunuz" diye sordu tekrardan. "Evet" dedi Şiyar.

İçimden binlerce kez sükrettim. "Sorun yok Şiyar bey. Fazla uyumaktan vücudunuz uyuşmuş. Ben şimdi çıkıyorum siz dinlenin" diyip hemşire ile beraber çıkıp gitti.

Hemen ardından aile üyeleri geldi. Herkes tek tek Şiyara sarıldı. Diyar abi ise neden bıçaklandin diye kızıp durdu. Onu sakinleştimek biraz zor oldu. En son heşire gelip hepimize çıkmamız gerektiğini söyleyip gitti.

"Hemşire haklı" dedi Şiyar. "Ne konuda ablacım" diye sordu Zerya abla. "Çıkında karımla baş başa kalayım" dedi Şiyar. Utanç tüm bedenime hücum etti. "Yanlız herkes kategorisine Avzem de giriyor ikizcim" dedi Diyar abi.

"O herkes değil ikizcim" dedi Şiyar zorakli bir şekilde konuşarak. "Öyle mi Şiyar bey. Biz herkes miyiz" diye sordu Diyar abi alıngan bir şekilde. "Diyar uğraşma çocukla hasta zaten. Heyde çıkalım" diyen Vedat baba üzerine herkes çıkmaya başladı.

Bende tam çıkacakken Şiyar kolumdan tuttu. "Nereye hatunum" diye sordu. "Dışarıya dinlenmen lazım" dedim. Şiyar kolumu tutmaya devam ederken "sen beni yormuyorsun dinlendiriyorsun karıcığım" dedi.

"Hem" dedi ve ben daha ne olduğunu anlamadan tutmus olduğu kolumdan çekti. Ben onun üstüne düşerken ben korku ile çığlık attım o ise acı ile. "Şiyar ne yapıyorsun delirdin mi sen. Birşey oldu mu iyi misin" diye sordum üstünden kalkmaya çalışarak ama izin vermedi.

"Sana deliyim" dedi acı ile yüzünü buluşturarak. "Şiyar bırak canın aciyor" dedim ağirliğimi ona vermemeye çalışıyordum. "Yok bırakmam. Almam gereken bir şey var" dedi.

"Ne" dedim anlamaz gözlerle ona bakarak. "Hatırlıyormusun evden çıkmadan önce beni öptün" dedi. Utançla gözlerimi kaçırdım. "Bende sana bunla yetinmem dedim" dedi.

"Gözlerimin içine bak" dedi bu defa da. Dediğini yapıp gözlerinin içine baktım. Hafiften kafasını kaldırıp dudağını dudaklarım ile bulusturdu. Anında gözlerimi kapattim.

Kısa bir süre sonra geriye çekildi. "Kırmızı yakışmış" dedi gülümseyerek. "Nasıl" dedim anlamaya çalışarak. "Yanakların al al oldu" dedi çapkınca gülerek.

"Şiyar" dedim kızar bir şekilde sonunda üstünden kalkarak. "Şiyar değil Avzem hatun, kocacığım diyeceksin" dedi.

"Uyu Şiyar uyu" dedim ismine vurgu yaparak. "Keçi" dedi gülerek. "İnatçı keçi"

YAZARIN ANLATIMIYLA

Şiyarın uykuya dalması ile Avzem odadan çıktı. Onu gören Diyar hemen gelip yanında durdu. "Kim yapmış sordun mu" dedi merak ile. İçinden onu yapanı bulursam ölümü benim elimden olacak diyordu.

"Hayır Diyar abi hemen uyudu. Yeni uyandı diye sormak istemedim" diye açıklamada bulundu Avzem. "İyi yaptın güzel kızım" dedi Zozan hanım.

"Kim yapa bilir ki bunu düşmanı falan da yok" dedi Mirşat ağa. Şiyar öyle başına bela alıp düşman edinecek biri değildi. "Belki vardır" dedi Vedat ağa. O an Ferzan kalkıp Avzemin yanına geldi.