FİNAL

701 47 7
                                    

Akşam dayanamayıp Tylera son kez bakmaya  ve vedalaşmaya gittim ve yine o kadın oradaydı.Bir kere daha perişan olmuşdum.Tyler beni farketti ve peşimden bağırmaya başladı bense koşarak kendimi caddeye attım .
Tylerın ağzından
-Nişanlım uyan birtanem Armağan kendine gel
Bi ara Armağanın gözü açıldı ve ;
-Hoşçakal Nişanlım dedi
-Olamazzz
-Olamaz daha çok erken seni ablamla tanıştırcakdım.Evlenicekdik olamaz .Daha sana doyamadım Armağanım.Lütfen aç o güzel gözlerini yalvarırım .
Lydia diye bir kız gelip bana Armaganı aldattıgımı söyledi.
Ben öyle bir şey yapmadım.Her şeyi yanlış anlamışdı.Hepsi benim yüzümdendi.
Ertesi gün cenazeye gittim ve herkes perişan durumdaydı.Armaganın öldüğü cadde de  güller bırakmışlardı.Ben onsuz napıcakdım.O bensizliği başaramamışdı bende başaramıycam sanırım.
Armağanın mezarı gidip
"Armağan nişanlım seni nasıl aldatcaģımı düşündün o gördüğün ablamdı ablam kördü amelyat için buraya geldi kaç gündür hastanedeydim diyceksin neden aramadın bi ara geldim ama sen yokdun .Ben senden başkasını sevemem olamaz sen benim tek gerçeğimsin.Armağan sensiz ben ne yapıcam burada her yerde sen varsın " dedim ve Nişanlıma veda edip yüzüğünü ait olduğu yere koyup , Armaģını sarmalayan toprağı öpüp  oradan uzaklaşdım .
"Hoşçakall Nişanlımm "
"General nişanlım sana ait.Kızına  Armağanına iyi bak "

Armağanın annesi ve kızı Fransaya taşınmışdı.Bense hiç iyi değildim.Dayanamıyorum Armağansız hayata artık.Nişan yüzüğümü hiç çıkarmadım çıkarmayada niyetim yokdu.
"Elvedaaa"
"Geliyorum yanına nişanlım en kısa sürede".

ÜÇ KIZ KARDEŞDonde viven las historias. Descúbrelo ahora