Zaman Çok Cabuk Geçiyor

33 4 0
                                    

Zaman çok çabuk geçti. Nerdeyse buraya geleli bir yıl olmuştu. Ben her fırsatta da Ahmet'ten kaçmíştım. Ama onunla bu yıl boyunca sahiden yakīnlaşmıştık ve artık ben Ahmet'e karşı koyamíyordum. O ne derse tamam diyordum yoksa hemen kırılacak parçalanacakmış gibi geliyor bana.

Bugün okulda Merya yanıma geldi ve bugün Ahmet'in dogumgünü oldugunu ve okuldan sonra onun dogumgünü partisine gidecegimizi söyledi. Bunu niye bu kadar geç söyledi anlamıyorum. Ahmet'e hediye bile almadım. Onun partisine nasıl giderim?

Okuldan sonra kısa bir süre içerisinde eve gittik. Üzerimize güzel bir şeyler giyip çıktık. Yolda giderken güzel bir magaza gördüm. Ahmet'e bir sey almak için tam oraya giricegim zaman Merya elimden tutu ve "Artık gitmek zorundayíz. Daha fazla geç kalmak istemiyorum. Bu yüzden hediyeyi boş ver."dedi. Bende hediyesiz gitmek zorunda kaldım.

Ahmet'in dogumgünü partisi yapılan yere gittik. Gittigimiz yer büyük bir cafe idi. Sahiden büyük ve güzeldi. İçeri girdigimizde içerinin fazla kalabalık oldugunu fark ettim. O sırada gözlerim Ahmet'i aradı. Gözlerim sonunda onu bulunca yanındaki kızları fark ettim. Hepsi güzeldi ve derin dekolteli elbiseleri vardı. Tabi sürü gibilerde. Ahh artık kendime gelmem gerek. Çünkü: bu bana dogru yaklaşan duygu galiba kıskançlık. Ve ben bu kıskançlıga anlam veremiyorum. Sen hem çoçugu bir yıl boyunca reddet hemde onu kískanıp dur. Ahh.!.!.! Ahh.!.!.!

En sonunda bir saati doldurdugumuzda bu sefer pasta kesildi. Daha sonra herkes Ahmet'e hediyelerini verirken işte tam o anda Ahmet'le gözgöze geldik. Allah'ım benim ölmeme daha ne kadar zaman var bilmiyorum ama galiba şu anda yerin bin kat dibine girdim. Sen bana yardım ette bugünü kazasız belasız bitireyim.

Neyse ki Ahmet bi ara bakışlarını başka bir yere verdide bende oradan sıvışabıldim. Cafenin hiç bilmedegim bir yeri daha varmış. Tam deniz manzaralı cafenin arka kısmına geçtim. Burası sesizdi ve hiç kimseler yoktu. Kesin bütün elamanlar partide görevlendirilmiştir. Sonuçta Ahmet işini biliyor.

Kendimi rahatlatmak için dikkatimi başka yere çekmeye karar verdim. İlk olarak Wattpad'e girip kitap okudum daha sonra Seda'yla mesajlaştım. En sonunda ise yeni indirdigim şarkılar aklıma geli ve müzik dinlemeye başladım. Şarkı tam bitti derken mesaj sesiyle yerimden sıcradım ve nerdeyse popomu kırıcaktım. Yerden kalktım. Bana gelen mesaja baktım Ahmet'tendi.

-Artık rahatlaya bilirsin herkes gitti.yazıyordu ve altınada not bırakmış:
-Bir saattir burda ne yapıyorsun Allah Aşkına? Diye.

O sırada aklıma jeton düştü ve arkamı döndüm Ahmet çok cool bir şekilde kapya sırtını dayamış ve yüzünde sempatik bir gülüş vardı. Sonunda gözlerimi beyaz gömleginin altındaki karın kaslarından çekince benim yanıma geldimeye başladı. O sırada Ahmet'in dedigi aklıma geldi. Sahiden herkes gitti mi? Şakamı yapıyordu bu bana? İçerde Mersin'in yarısı vardı. Merakıma yenik düşerek içeriye bakmak için kalktıgımda Ahmet'le gözgöze geldik ve alınlarımız birbirine degiyordu. Ve ensemde neden bir el var? Ve alıs neden dudaklarımda tatlı bir baskı var. Sanırım...
Yoksa...
Galiba...
Ben şu anda Ahmet'le öpüşüyordum. :0

İşte asıl şimdi bittim. Çünkü: gitmek için daha dogrusu kaçmak için harekete geçtigim zaman belimde olan Ahmet'in elini hissettim.Birden çekilinçe neye uğradıgımı anlamadım ama bana "Şimdi bana hediyemi verirmisin? " dedi. Ve yere egidi. Bana gözlerime bakarak "Şimdi sahiden birtanem, sevgilim olurmusun? " dedi.

Ahh daha yeni yine ona karşı koyamadım ve kafamı salladım. Ahh buna sahiden inanamıyordum. Aklıma birden partideki kızlar geldi. Güzel ve derin dekolteli kızlar ve onlar kız-lar çogul ek. Yok yok ben bunlara katlanamam Ahmet'in yanında olmam ve bu kızlara gününü göstermem gerek.

İçeriye gittigimizde sahiden de herkesin gittigini fark ettim. Sadece Merya ve Atilla vardı. O sırada Ahmet sanki onlara çıktıgımızı göstermek için elimi tuttu. Ben de Atilla'nın o'lamalarını görmezden gelmeye çalıştım.

Yarım saat bir saat takıldıktan sonra karanlık olmaya başladı. Bizde evlere dagıldık. Yani onlar bizi evin önüne kadar biraktılar.

İg :@yazarmbk

SEVMEKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin