Crazy In Love

Chapter 13

While seating right next to the man he loved the most. Trixie felt such rapid heart beats, as if their's a million of stalion jumping inside her. It seems that their's a buzzling bee inside and making such great and huge noise that definitely so hard for her to resist...pakiwari niya'y pinangungunahan na siya ng kanyang puso. Kung maaari lang sana niyang igapos ang internal organ niya'y ginawa na niya, sa dahilang tila siya kakapusin ng hininga sa presensiya ni Joe.

She smell his damn fragrance perfume, plus his masculinity scent strolling in her nose, his perfect and seducing aroma playing in her sense in deliberately. Its absolutely killing her softly. Paano na lang kaya ang makulong sa mga bisig nito't yumakap sa matipuno't malapad nitong dibdib?

"Oh! bitch! That was heaven for sure, yes indeed," aniya sa sarili she still rememer their first met. Nasubukan narin niyang mabuwal onto his wide chest na tila ata nang aanyaya sa kanya ngayon na yumakap dito. "Oh,Girl. Chill out! Maghulos dili ka! Umayos ka!" gigil na wika niya sasarili paki wari niya'y mawawala siya sa tamang kaisipan pagpalagi niyang makatabi ang binata.

"May dumi ba ako sa mukha?" maya-maya'y tanong ni Joe sa kanya. Kanina pa kasi nakatitig sa kanya ang dalaga, bahagya pang nakaawang ang namumula nitong mga labi na sa tantiya niya'y kay sarap halikan at lasahan.

Napalunok ng wala sa oras ang binata nang masulyapan ang mga labi ni Trixie, apparently, its calling him to taste and kiss thus seducing lips.

"Ang guwapo mo! Este- Ahhm- I mean! Wala!" nadulas na sabi ni Trixie. Napalingon ito sa kanang bahagi ng kotse't nakagat ang ibabang labi. "Stupida! Don't be such obvious kahit almost malalag na ang undies mo sa lalaking yan!" mariing sita pa ni Trixie sa sarili.

"What did you say?" maang na tanong uli ni Joe habang nakatuon ang pansin sa kahabaan ng daan.

"Ha? Ah eh ang guwapo ng anak ni ate Janna at kuya Gilbert. I think my something similarity kayo." palusot pang sagot ng dalaga.

"Ahh..."tumango-tango nalang na ani Joe but deep inside he heared what was Trixie said to him. " Saan mo nga pala gustong kumain?" pagdakay tanong ng binata sa kanya.

"Kahit saan basta kasama kita!" anang sisip niya na nais sana niyang sabihin. "Its up to you, where do you want us to have lunch." namumulang sagot niya dito.

"I prepared the malabon restaurant, not far from here, masasarap ang pagkain doon. Pure Pilipino cuisine," masiglang sabi nito kay Trixie.

"Kahit saan okey lang," nakangiteng tugon ng dalaga. Killing smile niya iyon praktisado pa'yon sa harap ng malaking salamin bago siya pumasok sa opisina and she prepared that smile barely for the man of her life, Joe.

Maya-maya'y narating na nila ang Malabon restaurant. Joe was indeed, so gentleman to open the car's door for her. Pakiramdam niya'y nagsasayawan ang mga kulisap sa loob niya.

"Salamat." aniyang nakatitig sa kabuang mukha ng binata sumilay ang idiya sa kanyang utak kung kaya't umakto siyang mabubuwal. Maagap naman siyang nasalo ni Joe. And there, napahawak siya sa matikas nitong dibdib at napasusub doon, sinamyo-samyo pa niya ang gamit nitong pabango deliberately, pinilig niya ang ulo sa dibdib ng binata while closing her eyes.

"Are you okay?" nag-alalang tanong ni Joe sa dalaga.

Napamulat ng mata si Trixie at napaayos ng tayo. "I'm sorry, I don't intend to---

"No its Okay, I don't mind at all." putol ni Joe sa sasabihin ng dalaga.

"Oh gosh! Sana may take two, Three, four and five..." humahagikhik na naisatinig ng dalaga. Siyempre sinadya talaga niyang mabuwal into his chest at kung may pagkakataon ay uulit-ulitin niya 'yon...

Maya-maya'y lumpait sa kanila ang babaeng tagasilbe sa naturang restaurant upang itala ang mga pagkain na kanilang o-order, tila kilala na nito ang binata dahil sa tamis na ngite nito, maging si Joe ay nakipagbiruan pa sa babae. Elena, that's what the waitress name,siyempre naka attouch ang name plate nito sa uniporme niya.

"Hmmmmmp!" lihim na napaismid na ani Trixie, nakaramdam siya ng inggit kay Elena dahil sa atensyon doon ni Joe.

"May I have your order,ma'am?" pagdaka tanong sa kanya ng babae.

"Ha? " sambit niya't ibinalik sa menu ang kanyang mga mata. Ang totoo'y wala sa menu ang utak niya kung di na kay Joe. after a short minute ay sinabi narin niya sa waitress ang nais niyang orderin.

"Is there another anything, else, Joe?" maya-maya'y tanong nitong muli sa binata.

"No! Nothing, Elen, baka hindi na kame makatayo pagkatapos naming kumain," aniyang may himig na pagbibiro.

"Ipapahatid ko na lang kayo ng girlfriend mo sa emergy room," sagot naman nito pagkatpos itala ang mga order nila.

And there nagpantig ang dalawang tainga ni Trixie, "Girlfriend? Tama ba ang narinig niya? Pinagkamalan siyang nobya ni Joe? Oh, dear that was the great word I ever heared from you," kinikilig na wika niya sa sarili buhat kasi ng lumapit sa kanila ang babae ay nasa kay Joe na ang atensiyon nito.

"Am not his girlfriend," nakangiteng aniya. Muntik pa niyang sabihin Oo. At mahal na mahal ko siya. But still sje has to restrain her self. Kahit paman gustong-gusto niya ang sinabi ni Elena. Ayaw naman niyang pangunahan ang binata.

Mataman lang siyang pinagmasdan ni Joe, kung bakit ganon ang klase ng mga tingin nito sa kanya'y hindi niya maarok.

"Oh! I'm sorry, I thought girlfriend po niya kayo, bagay kasi kayo eh!" hingging paumanhin ng babae bago nagpasintabi.

Malapad na ngite ang tugon ng dalaga sa sinabing 'yon ni Elena, "Oh yeah! How I wish girl! Magdilang Anghel ka sana't pakinggan ni Lord ang sinabi mo," lihim na dalangin ni Trixie.

"Okay lang ba sa'yo na dito tayo kumain,Trix?" pagdaka tanong ni Joe sa kanya.

"Ha? Ah--Okay lang I mean, Yes. May palagay akong masasarap ang coarse nila dito." aniyang sinadya pang paikotin ang mga mata sa mga costumer na naroroon. Iwan ba niya kung bakit ganon nalang siya pakatitigan ng lalaki at kung bakit gayon nalang ang ang bilis ng pintig ng kanyang puso.

"Yes, you're right, masarap talaga ang mga pagkain nila dito,Babe, This is one of my favorite restaurant, and I know pagnatikman mo ang pakain dito, you won't want to miss your lunch." kay lapad ng mga ngiteng wika ni Joe.

"Oh boy! Don't smile at me that way," tila matutunawa na bulong niya sa sarili. Pakiramdam niya'y sulong-sulo niya ang binata.

Although her heart beating so fast, the important is, kanya ang presensiya ni Joe. And there, atleast sa nakikita niyang pangingislap ng mga mata ng binata she has the feeling of great hope. Yes, indeed, tawagin ba naman siyang babe? "Oh heaven! Thank you lord," aniyang tila kay bilis ng kasagutan sa kanyang dinalangin. Muli pa niyang nahiling na sana'y huwag ng matapos ang moment na 'yon.

After a minute ay dumating narin ang order nila. Maganang kumakain si Joe kung kaya't nahawa narin ang dalaga. Pakiwari niya'y unti-unti na silang pinaglalapit ng kapalaran.

---

Pagkatapos kumain nina Carl at Maja napagdesisyonan ng dalawa na manood ng concert ni Sarah G. sa araneta. Magkahawak ang mga kamay ng magkatipan na tila walang sinumang makakapaghiwaly pa sa kanila.