Chapter 4

1.2K 67 6
                                    


Rhian

Feels like my heart shattered into tiny pieces upon seeing my twin brother in that kind of condition. My knees are feeling so weak. I was hurt seeing him like that. My only brother, whom I didn't love as a brother and treated as an enemy because of the hatred I kept in my heart for so long. I just hate myself right now.

Nandito kami ngayon sa vacation house namin sa tagaytay. Dito tinago ni Dad si Ryan. At ang kasama nya lang dito, yung mga private nurses.

Rhian: "Dad, I want to know what happened to Ryan" I asked Dad. I'm still crying beside my twin. While holding his hands

Dad: "Kasalanan ko lahat ng to anak eh. Nasobrahan si Ryan sa trabaho. Masyado syang na.pressure sa work. Kasi alam nyang sya lang ang inaasahan ko pagdating sa company. Then one day, pagka galing nya sa work, nag shower sya agad kasi may next meeting pa sya. Buti na lang pumasok ako sa room nya that time kasi binigay ko yung damit na susuotin nya sa meeting. At narinig ko na lang na may kumalabog sa c.r. kaya sapilitan kong binuksan ung pinto dahil hindi sumasagot si Ryan. Akala ko mawawala na sya satin dahil nagkalat yung dugo nya sa sahig. Dinala agad namin sya sa ospital at buti naagapan pero ayan na sya. Let's just hope for the best baby"

Habang nag kekwento si Dad, di ko mapigilang di umiyak. Kasi honestly, kasalanan ko din un kasi kung hindi ako umalis sa bahay, siguro dalawa kami ni Ryan mag aasikaso ng company ng pamilya namin. Pinasan lahat ni Ryan pati ung mga responsibilities na dapat sakin. I'm so selfish. Di ko man lang naisip yung sarili kong kambal.

Rhian: "Dad, can you give us a minute? gusto ko lang maka usap si Ryan. Baka naririnig nya ako" at lumabas na nga si Dad. Hawak ko pa rin yung kamay ni Ryan ngayon at wala akong magawa kundi umiyak. Umaasa akong maririnig ni Ryan lahat ng sasabihin ko at para bigyan sya ng lakas ng loob para lumaban.

Hey, alam mo bang sobrang na.miss kita? Miss na miss ko na yung kambal ko. Naalala mo ba nung bata pa lang tayo? Yung may umaway sakin kasi ampanget ko daw? Nagalit ka kaya nun kasi sabi mo parang sinabihan ka din ng panget ksi sobrang kamuka kita. hahaha. ang saya natin non diba. Kasi hinagisan mo ung bata ng putik sa muka at sumakto sa bibig nya. Tapos tumakbo lang tayo kasi umiyak sya.
Isa lang un sa mga masasayang memories na nangyari satin. I hate to admit this but you've been my hero since we were little. Kahit nauna ako sayong lumabas ng ilang secs., ikaw pa rin laging nag liligtas sakin. Ryan, I want to make new memories with you. I'm sorry for everything. Alam kong mahal mo ako at ikaw lang nakaka intindi sakin, but I pushed you away. I'm so stupid for doing that. Gising ka na oh? Babawi si ate sayo. I love you so much. You'll always be Ate's baby brother.

Then I kissed his forehead. Tinignan ko pa sya ng ilang minuto bago ako lumabas ng room para maka usap si Dad.

~~
Glaiza

Batchi: "Tsong gising!!!!"
tumalon talon sa kama si Batchi para gisingin ako.

Glai: "Ano ba! Nagpapahinga ako ano ba! Bwiset ka talaga kahit kailan!" Umupo ako sa kama at binatukan ko sya.

Batchi: "Aray naman! Ikaw na nga tong ginising eh! Pupunta tayo sa tagaytay! Nag aaya si tita. Ayun daw kasi yung na miss nya puntahan dito sa Pilipinas. Bumangon ka na dyan at magbihis na!"

Glai: "So? Ayoko sumama sa inyo! Mas gusto ko magpahinga dito. Lumabas ka na nga. Sabihin mo kay nanay, babantayan ko yung bahay. Enjoy na lang kayo dun"

Batchi: "NAAAAYYYYYY! Ayaw sumama ni Cha! Babantayan daw nya yung bahay. Baka daw kasi tumakbooooo!"
At tawang tawa syang lumabas ng kwarto. Lakas talaga mang asar kainis. Humiga na lang uli ako at matutulog na sana kaso biglang pumasok si nanay sa kwarto,

The "Only" Girl in the BandWhere stories live. Discover now