"λοιπόν, άσε τα πράγματα σπυ και έλα, πρέπει να σε εγκρίνει το αφεντικό! " μου ειπε, έτρεξα στο δωμάτιο που μου είπε, άφησα τα πράγματα μου, άλλαξα και έτρεξα πίσω!
"ήρθα! " "άντε....πάμε...πάμε! " με εσπρωξε μπροστά, μπήκαμε στο ασανσέρ και πήγαμε στον τρίτο και τελευταίο όροφο "εδώ δουλεύει από το σπίτι ο κύριος, γιαυτό δεν έρχεσαι ΠΟΤΕ εδώ! " μου τόνισε η κυρία Μάρθα
Τοκ τοκ
"περάστε! " μπήκαμε μέσα "ναι Μάρθα?"
"γειά σας κύριε Πετροπουλε....το φαγητό θα σερβιριστει σε μισή ώρα στην μεγάλη τραπεζαρία..."
"ευχαριστώ Μαρθα.." κατέβασε το κεφάλι του και υπογραψε Εν χαρτί
"εμ..κύριε?"
"μάλιστα?" ξανά σήκωσε το κεφάλι του "βρήκα μια κοπέλα για την θέση! " είπε, ο κύριος πετροπουλος σηκώθηκε όρθιος "την κοπέλα ?" είπε και με κοίταξε προσεκτικά "ναι..Είναι ίδια ηλικία και πιστεύω θα βοηθήσει...Επίσης είναι άριστη μαθήτρια και θα βοηθήσει τον Στρατό!"
Ο κύριος Πετρόπουλος έπιασε το κεφάλι του και έκανε μια βόλτα γύρω από το γραφείο του..."δν Είναι κακή ιδέα...Θα μπορεί να τον βοηθάει και στο σχολείο...!Εντάξει, προσλαμβάνεσαι, ο μισθός σπυ θα είναι 1.000€ το μήνα! " μου ειπε
Γουρλωσα τα μάτια μου "1.000€? " ρώτησα
"καλά 1.500€... Αντε καλή αρχή! "
"μα δεν το πα...για να μου δώσετε κι άλλα... Απλά είναι αρκετά! "
"δν τα θες ?" με ρώτησε "φυσικά και τα θέλω!" είπα "ωραία, ξεκινάς από σήμερα! " μου χαμογέλασε..
"Να έχεις φορέσει την στολή... Σε μισή ώρα θα τον γνωρίσεις, πριν το φαγητό.Οπότε σε είκοσι πέντε, Μάρθα, δωστης μια στολή! "
