Zengin Garson

Yağmur Altında Bölüm 6

Merhaba arkadaşlar ben diğer yazarınız Selin . NASILSINIZ ? Bu bölümü diğer yazarınız Nazlının interneti olmadığı için ben yazıyorum . Beklettiğimiz  için özür dileriz .Hikayemizin kurgusu hazır durumda biz bile kurgularken çok heyecanlanıyoruz . İnşallah  sizde beklerken heyecanla bekliyorsunuzdur.Neyse arkadaşlar  vote ve yorumlarınızı bizden esirgemeyin . Sizleri çookkkkkk seviyoruz . UP UZUN BİR BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIZ... Bize destek olun...

                                                                           AYBİKE'NİN AĞZINDAN

    Özgür'ün arkasından sadece bakakalmıştım. Sonra kendime geldim ve kumlara oturdum.Denize baktım . Aynı benim kalbim gibi sakin ve sessizdi . Bu çocuk birdaha asla benim gözlerime bakmamalıydı. Böyle şeylere alışık değilim . Ona asla öyle duygular beslememeliyim sonuçta benimle dalga geçen çocuktan ne beklenir ki . Beni sevmesini beklemek çok salakça olur . Biraz daha böyle düşündükten sonra yerden kalkıp üzerimdeki kumları temizledim ve içeri girdim .

     Herkes uyumak için yerlerini hazırlıyordu . Alara ve Aker yanıma geldi. Aker "Kızlar isterseniz benim yatakta yatın bakın kimseye böyle torpil geçmem . Bugün doğum günün diye teklif ettim. Hadi yine iyisiniz . " diyerek göz kırptı . Bizde Alarayla birbirimize bakarak gülümsedik. Ben merdivenlerde önde çıkarken Alara'da arkamdan geliyordu. Biraz önce Aker'in odasında uyandığım için yerini biliyordum . Odanın kapısını açtım ve içeriye girdik . Alara hemen "Aybike Aker bize odasının hangisi olduğunu söylemedi ki ! Sen nereden biliyorsun Aker'in odasını?" deyince ona başıma gelenleri anlatmadığım aklıma geldi . Yatağa uzandım ve "Biraz önce boğulma teklikesi geçirmişim de . " diyerek kafamdaki yarayı gösterdim . Alara hızla yatağa atlayarak "Niye daha önce haber vermiyorsun ? " diye birşeyler gevelerken benim çoktan gözlerim kapanmıştı bile .

   Gözlerimi araladım daha her yer karanlıktı yanımda uyuyan Alara'ya baktım ve üstünü örttüm. Boğazım çok kurumuştu ayrıca başım da çok ağrıyordu . Ayağa kalkınca birden başım döndü . Biraz ilerleyince baş dönmem geçti . Merdivenlerden aşağıya  indim . Mutfağa girecektim ki dışarıdan bağrışma sesleri geldiğini duydum . Cama doğru gidip perdeyi hafif kaldırdım. Özgür ve sevgilisinin hareketlerinden kavga ettiklerini anladım . Buradan ne konuştukları anlaşılmıyordu . Sonra kız ağlayarak Özgür ' ün yanından uzaklaştı. Özgür'de hiç birşey olmamış gibi içeri girdi. Bende mutfağa girip suyumu aldığım sırada arkamdan "Şimdide insanları gizli gizli izlemeye mi başladın ?" diye biri konuşunca bu kişinin Özgür olduğunu anlamam uzun sürmedi . Tek ayağımın üzerinde ona doğru dönerek "Şimdide bağırarak konuşup insanları rahatsız etmeye mi başladın? "dedim ve suyu kafama dikerek bardağı masaya sertçe  koydum birşey demesine izin vermeden odaya çıktım. yoksa şimdi yine kavga etmeye başlıcaz ve ben şuan onu hiç çekemem çünkü başım feci şekilde ağrıyor . Alara'nın yanına uzandım ve başımın geçmesi umuduyla kendimi uykuya bıraktım.

                                             

                                                             ÖZGÜR'ÜN AĞZINDAN

Herkes yattı . Ben de kumsalda oturup biraz daha bir şeyler içmeye karar verdim . Denize baktım rüzgar çıkmıştı . Aynı benim kalbim gibi gürültülü ve hırçındı. Kalbime Aybike'nin boğulduğu an geldi . Ben bunları düşünürken arkamdan canım sevgilim (!) Buse'nin sesi duyuldu . Yanıma oturdu . Elimdeki içki şişesini aldı ve içmeye başladı . Hiç birşey konuşmuyorduk. Daha sonra bana doğru sokuldu tam öpecekken geri çekildim. "Benim uyumam lazım. İyi geceler. " dedim . Tam giderken "O kız yüzünden dimi. O kız yüzünden yakın değilsin . O kıza düne kadar varoş gülü diyordun . Ne oldu bir anda ZENGİN ÇOCUĞUMU ÖZGÜR KARA BİR VAROŞ GÜLÜNE Mİ AŞIK OLDU YOKSA ?" diyerek kahkaha attı. Benim artık Buse'yi istemememin sebebi Aybike değildi .Tamam belki biraz o da etkilemiş olabilir ama zaten Buse'den gün geçtikçe soğumuştum. Çok yapmacık hareketleri vardı . onunla birlikteyken de hayatımda onlarca kız vardı . Ama artık bu kadar yeter. Buse'nin yanına gidip kolunu sıktım. "Benim hayatımda hiçbir zaman tek sen yoktun . Bunu biliyordun ve yinede sevgilim olmak için ısrar ettin . Peki şimdi ne bu atar ne bu tavır .Ben niye olduğunu biliyorum ayrılırsak  BEN ÖZGÜR KARA'NIN SEVGİLİSİYİM diyemeyeceksin dimi  . Zaten herkes bir kıza bağlı kalmayacağımı biliyor yani kendimi öveyim derken rezil ettin . Artık senin kaprislerini çekemicem hayatımdan defol git !" diye bağırdım. Buse 'de ağlayarak yanımdan geçip gitti . Gerçeklere her zaman insanları üzer.