Dat had je niet verwacht hè? HERSCHIJVENDE

4

In mijn paniek bel ik Caleb op. "C-c-cee-e-b." Zeg ik stotterend met een trillende stem. "Ohmygod, ohmygod Em. What happend? Are you OK? I'ma pick you up, I'll be there in five." "Chr-ris.." Huil ik in paniek. "Die klootzak, ik sla hem verrot. Hij mag jou geen pijn meer doen, nooit meer." Zegt hij dreigend. "Haal me gewoon op.. Ik wil weg hier." "Nog twee minuten babe, hou vol." "O-oké." "Ik ben er bijna, ik hang op oke? Tot zo. Hou vol. Adem diep in en uit." "Oke." Zeg ik zacht. Dan heeft Caleb opgehangen.

Wankelend sta ik op, om een slokje water te drinken. Als ik in de spiegel kijk zie ik weer dat misbruikte meisje, van twee jaar geleden. Een naïef, dom meisje. Die voor zíjn trucjes viel. Wat dacht ik ooit? Twee jaar later sta ik hier, met uitgelopen mascara op mijn wangen, wachtend op Caleb omdat ik mezelf niet eens kan redden. Ik ben mislukt. En dat, allemaal door hem. 

"Hier ben je, ohmygod." Zegt Caleb als hij me knuffelt. Hij legt zijn hoofd op mijn hoofd en wiegt me zachtjes. "Shhh..." Caleb laat me los en tilt mijn kin omhoog met zijn vingers. "Laten we hier weg gaan oké? Naar huis." Ik kan alleen maar knikken. Caleb slaat een arm om me heen, pakt mijn tas die ik had meegenomen vast, en duwt de deur open. Snel loop ik er door heen, ik wil hier zo snel mogelijk weg.

Zodra we een hoek omslaan in de gang komen we mensen tegen. En niet zomaar mensen, Chris met een groepje. "CHRIS!" Schreeuwt Caleb woedend. "What the hell men." Lacht Chris schaapachtig. Caleb laat me los en loopt met grote stappen naar Chris toe. Hij haalt uit met zijn vuist en slaat hem in zijn gezicht. Chris heeft meteen een bloedneus. Chris duikt naar Caleb toe, en pakt hem vast bij zijn middel. En nee, niet op een romantische manier. Caleb wordt onderuit gehaald en valt op de grond. Caleb neemt Chris' benen vast in zijn val, waardoor hij ook valt. Als vervolg gaat Caleb op Chris zitten en blijft hem maar slaan. 

Ik kijk in shock toe. "Stop!" Zeg ik eerst. "Stop Caleb!", dit keer wat harder. Caleb hoort het en kijkt op. Waardoor hij niet ziet dat hij in zijn gezicht wordt geslagen door Chris. Caleb stompt hem nog een keer, en fluistert daarna wat in zijn oor. Hij staat op, pakt me vast, en trekt me mee de school uit. "Laten we jou wat ijs en chocolade geven." zegt hij troostend.