Dag 53,
Toen ik al een stap op het school plein zette leek het net of er een heel leger op me af kwam van boze mensen. Maar ze waren juist blij.
"OMG sloeg jij echt Jessica? Stoer van je!"
"Echt?! Jij bent de coolstee"
En dat soort zinnen kwamen naar mij toe. Maar toen ik een stap in school zetten kwam de conrector naar me toe. Dus dat was dan weer niet leuk. "Mevrouw?"
"Ja meneer?"
"Loopt u met mij mee?"
"Is goed hoor" zei ik bijdehand.
"Gaat u zitten" zei de conrector toen we in zijn kantoor stonden.
Ik ging zitten.
"Je weet vast wel waarom je hier bent?" Vroeg hij.
"Ja vast wel, maar voor de zekerheid vraag ik toch waarom"
"Omdat u Jessica sloeg"
"Oh ja dan zaten we alle bij in de goede richting. En daarom snap ik niet waarom ik hier zit want dat slaan was na school tijd niet in.."
"Omdat het toch op school gebeurde jongedame"
"Charlet.." zei ik geïrriteerd.
"Charlet dan, je moet nablijven de hele week."
"Oké is goed"
"Samen met zoëy"
"Wat? Zij deed niks"
"Zij stond er bij Charlet."
"OMG dit meen je niet he, dus als ik bij een gevecht sta waar ik geen besef van heb moet ik ook nablijven?!"
"Ja inderdaad mevrouw"
"Ik ga, tenminste ik neem aan dat we klaar zijn hier?" Zei ik boos.
"Ja je mag gaan maar houd je taal gebruik laag."
Ik sloeg de deur dicht en wou eigenlijk Jessica wurgen maar dat zou tien keer zo erg zijn. Als nablijven.
Einde dag 53
YOU ARE READING
Dagboek Van Een Dood Meisje #wattys2018
RomanceDeel 1 & 2 Ik ben Charlet, tegen die tijd dat je dit leest ben ik dood. Ik kon de pijn in mijn hart niet meer verdragen. Het werdt steeds sterker. Ik voelde me zelf niet meer. Nu ik dood ben, ben ik bij mijn oma. Dat geeft me een goed gevoel. Ik was...
