HAYATIMDA,
ÇOK FAZLA BİR ŞEY YAŞAYAMADIM...
TADAMADIM...
AMA BUNA RAĞMEN,
ASLA KENDİMDEN KAÇAMADIM...
TERKEDİLMİŞ,
BİR ŞEHRİN ORTASINDAYIM...
ÜZERİME,
AĞIR BİR GÖKYÜZÜ ÇÖKTÜ...
HAYAT,
BENİ BİR KÖŞEYE SIKIŞTIRIP,
ELİMİ KOLUMU BAĞLADI HUNHARCA...
HİÇ BİR ŞEY YAPAMIYORUM...
ÇARESİZİM...
YALNIZLIĞIMDA KOPUYOR FIRTINALAR...
ERİYOR,
ÖNÜMDE AKAN ZAMANLARIM...
ANLATMAK İSTİYORUM
ÇIĞLIKLARIMLA,
BU KAHPE DÜNYANIN DÜZENİ...
AMA KURDUĞUM,
DERİN CÜMLELERİM TÜKENDİ ZİHNİMDE...
HATTA
KÖRDÜĞÜM OLDU SÖZLERİM BOĞAZIMDA
YOU ARE READING
Kalbimin Satırları
PoetrySİYAH SİYAHI SEVMEZDİM BİR ZAMANLAR... ŞİMDİ İSE, SESSİZ KARANLIĞIMDA SİYAHLARA BÜRÜNDÜM... VE GELMİŞİME GEÇMİŞİME, YAS TUTUYORUM...
