/Kitap Oldu!/
Yalım, Çiçek ve annesi gidince kendini tekrardan koltuğa attı. Bir ara cebine tıktığı telefonunu çıkararak bakmadığı WhatsApp mesajlarına girdi. Başında bela varken telefonunu son bir kaç gündür ilk defa eline alıyordu.
Kimden ; Yeliz...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Genç kız dört döndüğü yataktan son bir çare kalkarak dudaklarını büzdü. Yazın sıcağı ona yeni bir güne merhaba demekten alı koyarken o sadece buna sıkılmakla cevap vermişti.Uyuşuk hareketlerle kalkarak kollarını esnetti. Saate baktığında gülümsedi ve bu kadar erken kalktığı için annesinin kalp krizi geçirme olasılığı yüksekti.
Camın önüne geçtiği anda perdeleri açarak camı açtı. Derin bir nefes alırken karşı dairenin camına takılan gözlerini hayretle açtı. Karşı camda ki üzerinde sadece sutyen olan yaşlı kadını gördü. Karşısında görmeyi planladığı manzara yeşillik olsa da asla o görüntüyü göremeyeceğini şimdiden anlamıştı.
Az önce buruşuk bir çift meme görmüştü.
Kapalı olan perdelerin ardından odasında ki özel banyosuna girdi. Pek zengin değildi , hatta özel banyoları sadece hikayelerde görürdü fakat iki tane ağabeyi ve yeni bir evi olunca bu pekte zor olmamıştı.
" Çiçek! Uyandın mı? "
" Uyandım annem. " diyerek banyosundan çıktı ve kapıdan sektiği gibi aşağı kata inmeye başladı. Annesi kesinlikle şok geçirmişti. Didem Hanım açtığı gözlerini kapatıp omuz silkti. Çiçeğin erken kalkmalarına geç olsa da alışacaktı.
" Karnım çok aç anne. Valla patron da başımın etini yiyor ilgi çekici bir haber bul diye. İyice eriyeceğim anam. Kızın eriyip gidiyor be karı! " derken sesinde ki alaycılık ve biraz da huzursuzluk ile bakınmıştı annesine.
" Çiçek. Sabah altı buçuk. Yemeğini ye yallah " diyen ve arkasını dönüp tekrardan yatmaya giden annesine baktı Çiçek. Kısa bir göz devirmeden sonra arkasından bağırdı.
