Captured By the ALPHA ( On-going.... )

Ang Unang Kabanata I * Ang Aming Pagkikita *

My long and wavy hair clung by my side, it has natural shine and perfectly fitted to my heart-shape face; prominent cheek bones and blessed to have a thick and long eyelashes, my eyebrows were carved in a very innocent stroke. I close my eyes and open them again in a slow pace than the normal, assessing all the information she just receive. She is memorizing every small detail of the mansion of his great-great grand lost father na isa palang Don sa isang maliit at tagong pook sa Santa Merciditha.

" Best preeen!! " Malakas at walang paki-alam na tawag sakin ni Tech, na kasalukuyang nagliligpit ng nga gamit sa cabinet nito.

" Bakit?! " iritadong sabi ko at padabog na bumagsak sq kama niti.

"Tingnan mo itong babaeng to! Ikaw pa talaga ang my ganang magalit eh ikaw nga itong hindi nakikinig sa mga sinasabi ko, Best preeeen, kahit na sayo itong higanteng mansion, hindi mo parin ako mauutus-utusan kasi nga----ano ahmnnnn...."

"Ano?! " hindi tumitingin na taning ko ng biglang parang nauutal ito at parang hindi makapagsalita ng maayos.

"May ...... ano kasi...... ahmn....."

I frown nang maulingan ang pabebe na tunog ng boses nito, the dragin like voice of her turn into a kitten. AMAZING!!!

Napangiti ako tas hinawakan ng mahigpit ang unan na nakatakip sa mukha ko tas malakas na ibinato ko sa best friend ko ^_^

Shot!!!

Sapul sa mukha!!

Head Shot!! Parang sa Counter Strike lang eh. XD

Umupo ulit ako sa kama tas tinignan ang best friend ko pero ang bruha imbes na patulan ang ginawa ko, ayun at parang nagpapacute pa sa kung sinumang hudyong nasa likod ko.

Naka-kagat pa ng pang-ibabang labi nito, indikasyon na ang pagkalukaret ng kaibigan ko ay di na pweding pigilan. Deym Hormones!

I chuckles saka kumuha ng panibagong unan tas binato ulit sa beat preen ko. Sapul ulit sa mukha!!

Head shot!!

Double kill!!!

I let out a very loud laugh nd twirl to turn whose the invader but my body turn into a halt. I dont know what happened but I feel like Im lost and it only just me and him. Those black coiled eyes bore into my dark brown eyes, sending sparks and friction into my body, making my legs into a Jell-O but something on him makes my heart pound faster than the norml rate. Is it because to his chinky eyes? Or the spikes hair he had? Or is it the way he carry himself? so arrogant, commanding and mysterious.

His frown deepen and in a baritone voice he said " The dinner is served. " and just like that. Umalis ito ng walang pasabi.

Nakaalis na ito pero nakatingin parin ako sa kinatatayuan nito, wala sa sariling kinapa ko ang damdamin and found that my heart is pounding faster and the feeling is so much fulfilling; just like I found the missing piece of the jigsaw I dies to found but I wont consider neither jump to any conclusion. Masakit ang mag-assume kung walang kasiguraduhan.

Napailing-iling ako, para naman akong matanda kung mag-isip. So much changes happened to me and I wanted to be more careful and ----naputol ang susunod ba iniisip ko ng isang malakas na hampas ng unan ang bumulaga sa harap ko. Matalim na tinignan ko si Best preen pero ang bruha hayun at tumatawa na parang walang bukas.

" A-akala ko talaga ako lang ang lukaret dito. " anito na nakahawak na sa tiyan " Ikaw din pala!!! WELCOME TO THE CLUB NG MGA LUKARET girl!! "

Ngumisi ako tas kinagat ang labi " Aaminin ko. Ang HOT niya" saka ako tumawa ng malakas.

" Ladies and Gentlemen let me introduce to you Ms. Jeanna Manalang the new member of our lukaret club! PALAKPAKAN!! "

Tumayo ako ng parang pangmiss-universe tas kumaway ng kumaway sabay sabing " Thank you!! "

Sabay na humagalpak kami ng tawa. \^_^/ * \^_^/

----------------

Kristoffer P.O.V. ( Point of View )

White keys...... to black keys I featherly tap each of the keys constructing a nostalgic melody that even the audience felt the misery and emptiness that probably avoid if possible because it is a very dark feeling that you'll never wanted to endure.

I confess, I was lost in the pages of the book, full of death reading how I am going to die alone. The darkness of me, the coldness of my heart I felt nothing but EMPTINESS.

I sigh nang maalala ko ang huling habilin ng Taong nagpalaki sakin. He taught me everything he knows. The skills he desprately wanted to be taught by his own son. The discipline he wanted me to treasure. He even shared ang pamilya nito, kung anong nangyari sa anak nitong lalaki at ang pagtakwil nito dahil lamang sa umibig ang anak nito sa anak ng katulong. Ama siya na punong-puno ng pangarap para sa anak kaya masakit sa kanya kungvhindi yun matutupad at ang hangad lang naman nito ay ang mapabuti ang nag-iisang anak nitong lalaki.

Makaraan ang ilang mga taon, nalaman ni Don Felipe na may anak na pala ang asawa ng anak. Pinahanap nito ang anak at ang asawa nito para humingi ng tawad at magbigay ng nararapat na kailngan ng mag-asawa ng mahuli na siya dahil ang anak nito at asawa ng anak nito ay kasama sa mga namatay ng napapabalita ng pagdating ng mga malalaking hayop.

At ang nag-isang anak ng mga ito ay wala sa nga namatay. Simula don at saksi siya kung gaanong gusto ng matanda na matagpuan ang nawawalang apo nuto bago ito mawala sa mundo at------

My fingers stop to tap the keys nang may maulingan akong umuungol.

Tumayo ako tas sunondan kung san nagmumula ang tunog. I found myself going into the balcony, the moon shines its rays that dimly lights the balcony, the air smoothly produces some fresh air and there she is.

Standing up into the railings of the balcony.

Her hair sways as the air pass on her place.

Walang tunog na naglakad ako papunta sa kinaroroonan nito

Isang hakbang..

Dalawang hakbang...

Sumagap ako ng maraming hangin...

Ng mag-angat ng isang paa nito...

Tatlong hakbang...

Umungol na naman ito ..

Apat na hakbang...

Mabilis na Hinawakan ko ng mahigpit ang beywang nito at inihiga sa sahig ng balcony . My chest visibly falls and relief flood into my system. Tinignan niya ang babae na patuloy parin sa pagungol.

Shaking my head I cope her into my arms and decided to tack her myself para masigurado nyang makakabalik talaga ito sa kwarto nito.

As I carry her into her room, her groans is still there and her body visibly shakes like she is afraid of someone.

Inilapag ko siya sa sofa bed ng entertainment room tas nakatalungkong tinitigan ito.

" Whats your dream Young Lady? " tanong nya dito na sige parin sa pag ungol. Her face frowns and she's sweating. Her lips mutter something I dont understand.

I sighs saka tinungo ang grand piano na nasa tapat lang.

I sit and play a sweet lullaby and while Im playing I cant take my eyes off her and a smile flash unto my lips when I see her visibly relax at ang ungol nito ay nawala even her frown on her face.

I connects its key like giving the lady a calming effect. And Im lost..... Again...but Im not alone anymore.. Shes with me and I will make sure that she will be safe.

Just like the Oldman wanted me to do for his behalf.