Chapter 06

7.1K 57 0
                                    

Chapter 06

It's been two days after that incident happen. Basically, two days had passed for my one week sick leave that Aldrin has given me.

I tried to convince him that I will go to work instead but he refuse to agreed. It indirectly came from him because Ms. Devonne (the old lady) delivering the message and responses of Sir. Aldrin.

I texted him several messages to informed him that I'm already in a good condition to work pero ni isang reply wala akong  na-received sa bipolar na 'yon! May nalalaman pa siyang 'if you need anything just text me' tapos i-seenzone niya naman pala ako at hindi papansinin.

Two days na rin akong walang ginagawa sa condo kung hindi kumain at matulog magdamag. Sometimes, I scroll in my newsfeed to be updated on what's happening in my surroundings but I find it bored at the same time.

Para na 'kong mababaliw sa loob, bukod sa tinatamad akong manood ng movie sa Netflix dahil wala namang mga bagong series ay walang maayos na pagkain sa loob ng condo ko. Ilang araw na rin na instant cup noodles at delata ang kinakain ko.

Bakit kasi sa dinami rami ng skills sa mundo ang pagluluto ang hindi ko natutunan?

I decided to went outside my condo to breath some fresh air outside. I brought my phone and my black seiko wallet just in case magutom ako sa daan. Para akong masu-suffocate sa loob at mabibingi sa katahimikan ng paligid.

I need to go somewhere because I was alone. And to fight that lonely feeling, I need to do something to divert that sudden emotion.

Para hindi maramdaman na mag-isa na naman ako.

I sat at the wooden bench near outside the condominium. May mga poste na sinaunang panahon ang design or style na parang madalas makita sa historical heritage site sa Vigan. Kulay dilaw na medyo malimlim ang kulay non. May sapat na liwanag na tumama sa kinauupuan ko.

I closed my eyes as I feel the wind slowly touches my skin.

Gusto ko yung ganitong pakiramdam, yung relaxing. Yung dadamdamin mo ang lamig ng gabi habang humihigop ng mainit na kape o tsokolate. Habang pinagmamasdan ang ganda ng tanawin at kapaligiran.

Ewan ko ba... It somehow calmed my inner soul.

I immediately get the phone on the side of the bench when it beep, when I looked at it, I read a notification that someone texted me. Kaagad kong tinignan kung sino 'yon at baka namamalikmata lang ako sa nakikita

bossangot:

labas

Kinusot ko ang mga mata at tinignan maigi kung kanino galing ang message—kay Sir. Aldrin.

What the fuck he need from me? Grabe makautos ah, ang cold! Ni wala man lang please or smile emoticon para mas convincing.

Samantalang tini-text ko siya ni hindi niya ko magawang replyan!

Inilibot ko ang mga mata sa paligid at hindi kalayuan ay napansin ko ang pamilyar na itim na sasakyan. Actually, he has a lot of known cars (based on the description of other employees) but this ferrari model is his favorite to used. Palagi kong nakikitang ayon ang ginagamit niya.

Anong ginagawa ng isang 'to dito?

He parked his car on the side of the road. He went outside while holding a paper bag again. Ano namang laman ng mga 'yon?

Tinapunan niya ng titig ang direksyon ko habang dahan dahang lumapit sa akin, pilit inaabot sa'kin ang paper bag na hawak niya.

Hindi talaga marunong bumati ng maayos ang isang 'to, e!

Love Me Harder (Contract Series #2) (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon