What am I?

/14\

Maggy

Ik lig op bed en slaap. De volgende ochtend word ik wakker door iemand die roept: 'hoe bedoel je?!'

Ik schiet rechtop. Ik grom, 'waarom kan niemand me uit laten slapen.'

'Het was niet bedoeld om je wakker te maken' hoor ik iemand zeggen.

Ik kijk opzij. Naar de maangodin. Ze glimlacht, 'goedemorgen Maggy.'

'Goedemorgen, wie schreeuwde er dan?'

'Harold. Er is iemand weg en hij heeft diegene nodig.'

'Wie?'

'Daar zul je zo achter komen. Ik ga nu.'

Ze veranderd weer in een klein lichtbolletje. Het lichtbolletje verdwijnt weer door het glas en de hemel in. Ik zucht en val neer. Even later komt iemand de trap op gestormd en word de deur opengegooid. Ik spring van het bed af. Harold staat in de deuropening. 'Maggy' roept hij 'je bent er nog.'

'Waar zou ik anders moeten zijn?! Jullie hebben me opgesloten, sukkel!'

'Je broer is weg' zegt hij nu rustiger.

'Wat?! Hoe bedoel je weg?! Wat hebben jullie gedaan?!'

'Niets, hij is ontsnapt en is weg.'

Ik kreeg hoop. Hij wist dat ze me hadden opgesloten in zijn huis. Nu konden Daniël en de rest me makkelijk vinden. 'Dus' zegt Harold 'nemen we je mee.'

'Nee' roep ik 'waarom?!'

'Omdat Daniël hierheen komt nu.' Hij loopt naar me toe en sleurt me mee naar beneden. Nicolaas en Maurits staan al beneden. Harold sleurt me mee door het bos. Maurits en Nicolaas lopen achter ons aan. Ik probeer los te komen maar ik weet dat me dat niet gaat lukken. We komen bij een schuur. Harold duwt me neer op een stoel. Hij bind mijn handen achter mijn rug vast. Ik grom en probeer los te komen. 'Maak me los' roep ik.

Harold zucht en gaat op een hooibaal zitten. Maurits en Nicolaas gaan naast hem zitten. 'Maak me los' roep ik.

'Nee' roepen ze alle drie tegelijk.

'Waarom niet?!'

'Dan loop je weg' zegt Harold 'en dan kunnen we geen raad krijgen.'

'Ik heb je raad gegeven die je wilde! Maak me los en laat me gaan!'

'Nee' zegt Maurits 'we willen nog wel meer raad. En totdat we onze mate hebben gevonden en geen vragen meer hebben houd jij ons gezelschap.'

'En als ik dat nou niet wil?!'

'Dan heb je pech gehad' zegt Harold grijnzend.

Ik zucht en probeer weer los te komen. Maurits en Harold staan op. 'Wij gaan terug naar de roedel. Nicolaas zorg alsjeblieft dat zij ook niet ontsnapt.'

Nicolaas knikt kort. De andere twee lopen weg. Ik kijk naar Nicolaas. Hij heeft zijn ogen neergeslagen en zucht. 'Waarom zucht u' vraag ik verbaasd.

Hij kijkt me aan, 'ik heb genoeg raad. Maar als ik nu kap zullen ze me doden. En jou nog meer pijn doen dan dat ze al van plan zijn. Ze wilden je al eerder verkrachten en toch heb ik ze tegen kunnen houden.'

'Dank u' zeg ik zacht 'maar kunt u me niet helpen om hier weg te komen?'

'Tja, dat zou ik kunnen doen. Maar....'

'Maar?'

Hij schud zijn hoofd, staat op en begint mijn handen los te maken. 'Ik ga je gewoon helpen. Daarna zoek ik mijn mate.'

Ik sta op, 'dank u.'

Hij glimlacht en pakt mijn hand. We rennen naar buiten en door het bos. Na een tijdje zegt hij: 'misschien moeten we transformeren. Dan zijn we sneller.'

Ik knik en denk aan mijn wolvenvorm. Hij trekt zijn broek en Shirt uit. Hij transformeert in een wolf. Hij is een zwarte wolf en ook een beetje grijs. We rennen verder. Even later komen we bij mijn huis. Maar er is niemand. Ik kijk Nicolaas aan. Hij kijkt in de richting van het bos. Hij mindlinkt me: 'ze zijn in de roedel van Harold. Ze denken dat je daar nog bent.'

Ik knik en zeg: 'dan moeten we naar hen toegaan.'

'Maar....'

'We moeten hen stoppen.'

Hij zucht en begint te rennen. Ik ren achter hem aan.

---------------------------------------------------------------

Nicolaas valt mee vind ik. Hij helpt haar. Hij had ook haar vast gebonden kunnen laten zitten en weggaan. Maar hij helpt haar.

zullen ze op tijd komen? zal Daniël Nicolaas willen doden? Of zal hij hem vergeven omdat hij Maggy geholpen heeft? En zal Maggy de raad van de godin niet vergeten? En hoe gaat Maggy reageren als ze haar ouders weer ziet?

comment/vote/follow

xxx Mairin