Dilemma

Deel 4

Fleur:

Niet heel veel later komt Marion het bureau ingestormd, inclusief de kinderen. Ivy rent op mijn af, en klimt huilend op mijn schoot. Troostend aai ik haar over haar hoofd. Marion duwt de kinderwagen met Luna voor, en Aiden huppelt naast haar. Marion geeft mij een troostend klopje op mijn schouder. 'Waar zijn mama en papa?' vraagt Aiden. Ik kijk Marion aan. 'Die zijn even weg' antwoord ze. Hij kijkt verdrietig voor zich uit. 'Houden ze niet meer van ons?' snikt hij. Ik zet Ivy op de grond, en til Aiden op. 'Natuurlijk houden ze van ons'. Mechels loopt naar kamer uit, en loopt naar Marion. 'Neem ze maar mee naar de spreekkamer' zegt Mechels. Marion knikt, 'is goed'. Mechels aait Luna over haar wangetje, geeft Aiden een high-five, aait Ivy over haar hoofd, en wenst mij sterkte. Daarna verdwijnt ze weer in haar kamer. Marion loopt met ons naar de spreekkamer. Ivy krijgt een kleurplaat en potloodjes, en Aiden een paar speelgoedautootjes. Luna is ondertussen in slaap gevallen, in haar kinderwagen. Ik verlaat de kamer, en loop door naar Mechels. Ik klop even kort, en stap haar kamer binnen. 'Mevrouw Mechels, is er al nieuws waar Eva en m'n vader zijn?' Ze schudt haar hoofd, 'sorry, maar we doen ons best'. Ik glimlach even, en loop daarna weer terug naar de spreekkamer.

Eva:

Nog bloedend lig in op de koude grond. Ik probeer op te staan, en pak de kleding die Rva heeft achtergelaten voor mij. Een joggingpak, en een setje ondergoed. 'Eef' fluistert Wolfs. Ik zie dat er tranen in zijn ogen staan. Hij begint zachtjes te snikken, 'het spijt me'. 'Het is niet jou schuld' huil ik. 'Wel, ik had wat moeten doen. Ik schudt mijn hoofd, 'wat had je kunnen doen'. 'Iets, ik moest jou beschermen'.