TOO LATE (COMPLETED)

Chapter 49.5: Walang forever.. (part II of chapter 49)

Tiffany's POV

Ganun pa din nakacrossed legs and arms siya at nakalean ang ulo niya sa shoulder ko.

"Sinunod ko lang ang sabi ng mom ko haha" He actually laughed. Napapadalas na yata ang pagtawa niya?

DUB DUB DUB DUB DUB. I can't help but to smile. Simple words niya napapangiti na ko ng wala sa oras..

"Pero diba wala namang forever?" Wala naman talagang forever diba? Dahil kahit anong gawin niyo may magpapahiwalay pa rin sa inyo. At yun ang death. Am I right?

"Meron. As long as you believe that it can exist, it will." Naniniwala pala talaga siyang may forever. Ako din sana e. I used to believe that before akong saktan ni Samuel. Yeah I know it sucks..

"Ikaw ba? Hindi ka naniniwala?" Tanong niya.. Ang bigat ng head niya medyo nangangalay na ko.

"I used to believe that bef---"

"Samuel na naman." Ay? Inunahan pa ko.

"Tsk." Tuloy niya pa. What's with him? Ngayon ko pa lang nga babanggitin yung name ni Samuel eh. Inangat niya ang ulo niya at isinandal na lang ito sa katawan ng puno. Ayan nabadtrip na -__-

"I'm pissed. You ruined our thursDATE." ThursDATE? Pfffft! Eto na ba yung thursDATE namin? Ow sorry Sean! Nawala sa isip ko. -__- Eh kasi naman e. Stop stating his name na nga Tiffany..

Ayan nanahimik na siya. Pumikit na lang siya at hindi nanagsalita. Hay. Binadtrip ko na naman siya. Nako.

Mga ilang minutes na rin kaming tahimik. Nakatulog na yata siya. I wonder kung saang lupalop ng Pilipinas niya ko dinala. Tago kasi yung lugar ni wala nga kong makitang tao e. -__-

Nagising na lang siya nung mejo dumidilim na. Anobayan? Tinulugan ang ThursDATE namin? Hahaha Ginalaw galaw na niya ang ulo niya. Nakatingin lang kasi ako sa kanya. Puyat ba siya? Lagi na lang kasi niyang gustong matulog.

"Sorry.." Sabi niya. Tinulugan niya kasi ako. Pffft! Ako may kasalanan bakit siya nagsosorry?

"No, it's my fault. Kaya sorry." Yeah, dahil sakin kaya siya nakatulog. Sinira ko kasi ThursDATE namin. Nginitian lang niya ko at tumayo na siya. He offer his hand para tulungan akong tumayo but it the end? Tuluyan na niyang initertwind ang mga ito. Ang bilis ng kamay. Pumunta na kami sa may motor niya. Bago niya isuot yung helmet niya nagsalita muna siya..

"From now on... Maniniwala ka na ulit sa forever." He said in a low voice. Tiningnan ko lang siya at hindi ako nakasagot. Eh hindi naman tanong yun e -__-

Sinuot ko ang helmet ko at sumakay na rin ako sa motor niya.

"Thanks.." I said ng makababa ako. Nandito na kasi kami sa bahay. Nginitian niya ko sabay sabing

"Good night. Pasok na sa loob." Pumasok na ko sa loob and again dun pala siya umalis ng makapasok ako.

"Good thing you're here.." That voice! *u* I know her voice! I ran to reach her.

"Mom! I missed you!" I hug her tight.

"I missed you to Teff.. Sino yung naghatid sayo? Boyfriend mo? Bakit hindi mo pinapasok?" Tanong niya nung makaupo na kami sa sofa. Ghad! I missed my mom so much!

"Ay hindi p---"

"Nanliligaw pa lang sa kanya." He said then umupo siya sa may bandang harap namin. Yep. Alam ni kuya na ayun may something something samin ni Sean. Sinabi kasi ni Reiner -__-