Finding our way

Hoofdstuk 6

Het is bijna 3 uur ik ben nerveus. Wat als hij dalijk niet komt. Femke hij komt wel doe maar rustig. "Pap mag ik dalijk weg" zeg ik wat zenuwachtig en spring op de bank en kijk naar buiten. "Ja hoor als je 5 uur THUIS bent" zegt hij en loopt naar de keuken. Mmh gaat hij nog komen. Op het momment hoor ik een toeter. En ik pak heel snel mijn jas. Ik loop naar buiten en stap in. "Heey schoonheid" zegt hij. "Haii " zeg ik wat verlegen. Ik voel mijn wangen rood kleuren en kijk daarom naar buiten. "Waar gaan we heen ?" Vraag ik nieuwschierig. "Haha dat zie je zo wel" lacht Viktor. "Ik kan daar dus echt niet tegen"zeg ik en vriemel aan mijn jas. "Mmh zal ik het dan maar zeggen" vraagt hij en kijk mij aan. "Jaa doe maar " lach ik. "Oke we gaan naar...... ik ga het niet zeggen" lacht hij . "Nou gemenerd" zeg ik en sla mijn handen over elkaar. Ik hoor het liedje 'Stitches' op de radio. Ik zet de radio wat harden en zing mee. "Je kan mooi zingen" zegt viktor waardoor ik schrik. "Eehm nee doe maar niet"zeg ik zacht. "Jawel echt ik meen het"zeg viktor. "Dankje denk ik" ik begin te blozen. We rijden verder. "I be need in stitches. Tripping over myself " viktor keek me aan. Ik voel zijn ogen branden op mij. Ik draai mijn hoofd om en kijk hem aan. Hij glimlacht naar me en let weer op de weg. Hij is echt lief. Waar heb ik hem aan verdiend . Ik bedoel als beste vriend dan :( Ik kijk naar buiten. En ik zie allemaal konijntjes weg hoppen. "Kijk daar zijn allemaal konijntjes" lach ik vrolijk. "Gek"zegt viktor en geeft me een duwtje. "En bedankt" zeg ik en kijk om me heen om te kijken of ik weet waar we heen gaan. "Waar is trouwens de rest van het team" vraag ik oppeens. "Oh we zouden daar afspreken dus ja " zeg viktor wat nerveus. Mmmh raar. "Oke" zeg ik dan toch maar. Ik kan er echt niet tegen als ik niet weet waar we heen gaan. Wacht ik vraag wel aan mijn vader of hij het nummer van Nicolai heeft.

U: heey pap heb jij misschien het nummer van Nicolai voor mij?

Nu maar wachten tot hij reageert. 3 minuutjes later word ik oppeens gebeld.

'Papa♡ belt sleep naar rechts om op te nemen'

Raar ik neem op
P= papa
F= Femke

F: heey
P: heey schat waarom wou je het nummer van Nicolai
F: haha bel je me daar sirieuus voor
P: ja

Ik zie Viktor verbaast opzij kijken. Zal k een grap maken. Ja dat is wel leuk kijken hoe die reageert.

F: k zie je later he
P: maar Femke geef even antwoord
F: Nee ik hou meer van jou
P: FEMKE hallo?
F: doeeii schattiee
P: Femke tegen wie heb je het?!
F: ik app je zo wel doeidoei

Ik hang op. Viktor kijkt me raar aan."Wat?" Zeg ik alsof er niks gebeurd is."niks ik wist niet dat je een vriendje had?" Zegt hij wat sip. "Oh.... maar dat heb ik ook niet" zeg ik en steek mijn tong uit. "Wat maar" "dat was mijn vader"onderbreek ik hem. "Ooh" zeg hij opgelucht. "K wou kijken hoe je reageerde lach ik. Ik lich helemaal dubbel. Op een geven momment krijg ik gewoon tranen omdat Viktor een heel raar gezicht trekt. Ik beweeg me handen op en neer als een walvis op het droge. Viktor moet lachen om mij. "Je bent echt raar " lacht hij.

-------------------------------------------------------------

DAT WAS HET TOT NU TOE HOOP DAT JULLIE HET LEUK VINDEN. IN HET VOLGENDE DEEL ZIEN JULLIE WAAR ZE HEEN GAAN. DOEEI