Hoofdstuk 28

1K 28 4
                                    

Ik kijk hem aan en wacht af tot hij wat zegt. Alleen het enige wat hij doet is me aanstaren. "Euhm ja? Wat wou je zeggen" glimlach ik en hij kijkt ongemakkelijk. Wat probeert hij nou te zeggen? "Ik... ik" mompelt hij. Ik versta er niks van. "Viktor je kan me alles zeggen dat weet je toch?" Zeg ik en hij knikt langzaam. Hij neemt een grote hap adem. "Ik ehm moet nou ehm ik ga voor een paar maanden weg" zegt hij snel en haalt adem. Mijn mond staat open en heel mijn lichaam begint in te storten. Wat zei hij nou? Dit kan niet waar zijn. Net nu alles goed ging. "Waar ga je heen?" Vraag ik en probeer mijn beste neppe lach op te zetten. "Naar mijn Familie. Ik heb ze te lang niet gezien" zegt hij al wat blijer. "Hoelang blijf je weg?" Zeg ik gelijk. Hij kijkt me fronsend aan. "Waarschijnlijk voor 3 maanden" mompelt hij. "Wat?" Vraag ik ongeloofwaardig. Oke het is niet dat ik niet blij voor hem ben maar. Ja ik dacht dat ik hier was voor een andere reden. Ik zucht en kijk naar mijn voeten. "Maar we houden wel contact" zegt hij er snel achteraan. Ik kan dit niet. "Ik ehm moet gaan" zeg ik en sta op. Ik wil weg lopen maar ik word tegengehouden door Viktor die mijn arm pakt. "Nee blijf" zeg hij en kijk me verdrietig aan. "Ik moet dit even verwerken" snauw ik en trek mijn arm los. Zodra ik weg ben en de trap af loopt komen mijn tranen er eindelijk uit. Ik ren naar beneden naar mijn kamer toe en storm de kamer binnen. Daimy kijkt fronsend op. "Wat heeft hij gedaan?" Zegt ze gelijk. "Hij- hij gaat naar zijn familie toe voor 3 maanden" snik ik. Ze komt gelijk maar me toe en omhelsd me. "Maar zijn familie woont hier toch? Jij bent hier ook en jij bent zijn zusje" snik ik weer. "Ja maar Magnus onze oudere broer woont in Denemarken. En onze opa en oma en onze ouders zijn daar een paar dagen geleden heen gegaan" zegt ze en laat me los. "Maar alles ging net zo goed en ik heb net tegen hem geschreeuwt" mompel ik. "Ik ga even naar mijn kamer" zeg ik en loop weg. Ik pak mijn telefoon en bel Faye op. "Heey schat hoe gaat het?" Lacht ze. "Ik ja wel goed. Oke eigelijk niet! Ik dacht dat het goed ging tussen mij en Viktor maar hij gaat voor 3 maanden weg. We hebben al 3x ofzo gezoend en net heb ik zegmaar een soort van tegen hem gegilt terwijl hij een picknick had voor berijd om alles te vertellen enzo" vertel ik haar en je hoort duidelijk paniek in mijn stem.

---
Zo heb ik nog een tijd met Faye gebeld en hebben we uiteindelijkt toch maar opgehangen. Ik loop mijn kamer uit en zie niemand meer zitten. Mooi kan ik maar beter ijs pakken. Ik loop naar de vriezer en pak een bak met ijs. Ik pak ook een lepel en maak het bak met ijs open. Zo begin ik te eten terwijl ik Gossip Girl -is een serie op Netflix- te kijken. "Oh komop zeg gewoon dat je van haar houd" schreeuw ik naar de tv. Ik zet de bak met ijs weg en klopt op Daimy's deur.

P.o.v Daimy
Ik zie Femke naar haar kamer lopen en stap gelijk de deur uit. Ik loop naar het dak toe en zie Viktor met zijn handen en hoofd tegen de muur aanstaan. Ik loop voorzichtig naar hem toe. "Viktor? Is alles oke?" Vraag ik voorzichtig. "Nee nee dat is het niet" moppert hij. Hij draait zich om en je kan zien dat zijn ogen opgezwollen zijn. Zijn knokkels zijn helemaal kapot waarschijnlijk doordat hij op de muur heeft geslagen. "Au dat ziet er pijnlijk uit." Zeg ik en loop naar zijn handen toe. Hij knikt alleen maar. "Wou je nog meer tegen haar vertellen" vraag ik.

~~~~
Hihi. Zal ze iemand anders ontmoeten in de tijd dat hij weg is?😏 Zal Viktor optijd zijn? You never now!😈 Sorry maar dit stukje moest ik gewoon weer even doen. Jaja😂 loveeeeyouuualll👏🎀

Xx Me❤🔥

Finding our wayWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu