Story #3: The Castaway and the Fire

2.2K 16 1
                                    

Let me share with you a story I once read written by an anonymous author. It's originally written in English. Scroll down to the bottom for the Tagalog version.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

THE CASTAWAY AND THE FIRE

The only survivor of a shipwreck washed up on a small, uninhabited island. He prayed feverishly for God to rescue him, and every day he scanned the horizon for help, but none seemed forthcoming. Exhausted, he eventually managed to build a little hut out of driftwood to protect him from the elements, and to store his few possessions.

But then one day, after scavenging for food, he arrived home to find his little hut in flames, the smoke rolling up to the sky.

The worst had happened; everything was lost. He was stung with grief and anger. "God, how could you do this to me?" he cried.

Early the next day, however, he was awakened by the sound of a ship that was approaching the island. It had come to rescue him.

"How did you know I was here?" asked the weary man of his rescuers.

"We saw your smoke signal," they replied.

"GOD works mysteriously." He knows exactly what we need. And because God loves us so much, He said, "Never will I leave you; never will I forsake you."

Trust in God.

***

And Nakaligtas at ang Apoy

Iisa lamang siyang nakaligtas sa lumubog na barko nang siya ay maanod sa isang maliit at walang katao-taong isla. Nagdadasal siya ng mataimtim sa Panginoon upang siya ay iligtas at araw-araw siyang tumitingin sa paligid ng isla, nagbabaka sakaling makakita ng maaaring tumulong sa kanya ngunit ni isa ay wala pa siyang natatanaw. Hindi katagalan ay nakagawa siya ng isang maliit na kubo na yari sa mga naanod na kahoy, upang maprotektahan siya at ang kanyang mga iilang nailigtas na pag-aari.

Ngunit isang araw, sa kanyang pag-uwi matapos humanap ng makakain ay naabutan na lamang niya ang kanyang kubo na nilalamon ng apoy, ang usok ay umaabot hanggang langit.

Nakadama siya ng matinding galit at lungkot, pakiramdam niya ay nawala na ang lahat: "Panginoon, paano mo nagawa sa akin ito?" ang tangi na lamang niyang natangis

Ngunit kinaumagahan, siya ay nagising sa tunog ng barkong papalapit. Dumating ito upang siya ay iligtas.

"Paano ninyo nalaman na ako ay naririto?" Tanong niya sa isa sa magliligtas sa kanya.

"Nakita naming ang usok na iyong ginawa." Ang sagot nito.

Napakahiwagang gumawa ang Panginoon. Alam niya kung ano talaga ang ating kailangan. At dahil sa mahal tayo ng Panginoon, nasabi niya, "Kailanman ay hindi kita iiwan ni pababayaan."

Magtiwala sa Panginoon.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

(A/N: I am not sure if I did justice on the tagalog translation but feel free to give suggestions :)

Story TellingWhere stories live. Discover now