ကၽြန္ေတာ္ ...ကိုယ္ေလးေပါ . ေခၽြး သံေတြ တရြဲရြဲ....လွဲခ်လာတဲ့ သူ႔ကိုယ္ေလးကို ... တင္းတင္းေလး ဆြဲဖက္ ထားလိုက္ၿပီး......
ရင္ဘတ္ေပါက...ကေန.. မ်က္ လံုးေလး အဝိုင္းသား နဲ႔..စိုက္ ၾကည့္ေနတဲ့ . သူပါးေလး ေတြကို. ညင္ညင္ သာသာေလး...ဖိ ဆြဲ လိုက္ကာ..
"ေမာသြားၿပီလား..Lu"
"ဟင့္ အင္း...."
"မေမာဘူးသာ..ေျပာတယ္...အသက္ေတြ လုရႈေနရၿပီး.."
"ဟိ....."
သူ အသံေလး..တခ်ကိ ထြက္ေအာင္ ရယ္ လိုက္ၿပီး.. ကၽြန္ေတာ့ ရင္ခြင္ ထဲ...မ်က္ ႏွာေလး အပ္ ကာ...ေနျပန္တယ္....
ဖရိုဖရဲ..ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕ေရြအိုေရာင္ ဆံပင္ေလးေတြကို ကၽြန္ေတာ္..ဖြဖြေလး.. ပြတ္သပ္ေနလိုက္ကာ ရင္ ခြင္ ထဲက သူ႔ကို မ်က္ေတာင္ ေတာင္ မခတ္ ပဲ စိုကိၾကည့္ေနမိတယ္....
သူသာ.. ကၽြန္ေတာ့္ ေဘးနား ရွိဘာဆို ဘာမွ မလို အပ္ေတာ့တာ...သူသာအနားမွာ ရွိရင္..ဘာမဆိုရင္ရဲလာတာ..
သူေၾကာင့္ ....ျဖစ္တည္ လာ တဲ့.. ကၽြန္.ေတာ္..သူအခ်စ္ေတြေၾကာင့္... oh sehun ဆိုတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ တည္ရွိေနတာပါ....
ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို အသက္ တမၽွ ပို ခ်စ္တယ္....
ဒါ ကၽြန္ေတာ့ အတြကိ...ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာင္း လဲ ႏိုင္ တဲ့..အမွန္တရား တခုပါ..
သူကလည္း... ကၽြန္ေတာ့ ကို ဘယ္ေတာ့မွ ခြဲ သြားမွာ မဟုတ္ဘူး....
ကၽြန္ေတာ္ ယံုတယ္....
Sehun.. ရင္ ခြင္ ထဲ က... luhan ကုိယ္ေလး ကို တင္းတင္းေလး... ဖက္ ထား လိုက္တယ္..
ဒါေပမယ့္..
အခန္းေလးအတြင္းက.... သူ တို႔နစ္ေယာက္ရဲ႕.. ယံုၾကည္မႈ..ႀကိဳးေလးေတြကို ...
တည္ျမဲျခင္း...မရွိတဲ့... သေဘာထား တခုက....ေနာက္ ကြယ္က.ေန.ဟားတိုက္ရယ္ေမာၿပီး.. ဖ်က္ဆီးေနတာ ကို..... သူ႔ သာသိခဲရင္...~~~~
*************
ရုတ္တရကိ ...နားထဲ တိုးဝင္လာတဲ့..ကားဟြန္း သံ ခပ္က်ယ္က်ယ္ေၾကာင့္....ကၽြန္ေတာ္.. မ်က္ လံုးေတြ ဖ်တ္ကနဲ႔. ပြင့္သြားတယ္...
