My Husband vs. Me

Part 3

Habang kinakanta ko yun ay naisip ko ang asawa ko. Kapag magkasama kami ay hindi ko kailangang sundin ang Manager ko na wag ipakitang malungkot ako sa harap nang fans ko. Hindi ko din kailangang mag alala kung haggard na ako. I can cry in front of him, I can shout, I can him show what I really feel. Lahat naman nang kinakanta ko ay dedicated sa kanya. He's always been my inspiration.

After kong kumanta ay tuwang tuwa na naman ang fans ko so nag sign na ulit ako.

Natapos ako nang 9:45 P.M kaya naman kinabahan agad ako. Madami pa akong gagawin! I couldn't neglect my duties at home!

"Sa wakas! Natapos kana din girl! We can go home na and mag beauty rest!" sabi ni Meg habang humihikab hikab pa at halata din sa kanya na pagod sya.

"Sige Meg Bye na. Uuwi na ako. Ingat sa pag uwi, Okay? Wag ka nang mag drive kasi inaantok kana." paalala ko sa kanya. I'm exhausted and my body hurts as well.

I barely got a chance to rest in this past few days dahil sa paghahanda para sa naging concert ko. My head is hurting as well.

Tumango lang si Manager Meg and nag taxi nalang sya pauwi.

I gently massage my temples at hinanap ko kaagad ang cellphone ko nang marinig ko ang ringtone na nakaset kapag ang asawa ko ang tumatawag at pag tingin ko ay maslalo akong kinabahan.

31 missed calls,
93 unread messages

Lagot ako sa asawa ko!

Gusto ko sanang mag taxi kaso baka mas ma-late ako nang uwi kapag ginawa ko iyon so I choose to drive on my own kahit pagod na ako. Binilisan ko pa ang pag da-drive kaso traffic naman.

"Damn it!" Bulong ko. Sigurado akong magagalit na naman sya sa akin kasi hindi ako nakapag luto nang dinner nya. Hindi naman pwedeng mag order kasi ayaw nyang kumain nang luto nang ibang tao. Napaka choosy pa naman nya!.

Tumingin ako sa relo ko and it's 10:25 P.M already. Hindi na ako aabot pa at makakapag luto nang dinner nya kaya nag text nalang ako sa kanya na ipainit nya nalang yung beef steak na nakalagay sa freezer.

Nasa pinto palang ako nang bahay namin ay nakita ko na sya.

"Putching! Why the hell are you late again! It's damn 11:06 in the evening already!" sigaw nya agad sa akin.

"Husband please not now, Okay? pagod ako dahil may concert ako kanina at nagkaroon din kami nang signing event para sa bagong album ko" sagot ko then pumunta ako sa kitchen para mag hugas nang mga pinagkainan nya.

"Wag mo nga akong talikudan pag kinakausap kita! Nag sisinungaling ka ba sa akin!" sigaw nya ulit then hinawakan nya ako nang mahigpit sa arms ko at iniharap nya ako sa kanya.

"Ano ba! Pwede bang bukas mo na ako pagalitan!" Hinatak ko ang braso ko sa pagkakahawak nya.

"Umamin ka nga! Gusto mo nang makipag divorce kaya gumagawa ka nang paraan para ako mismo ang makipag divorce sayo no!" Pang aakusa nya sa akin at dinuro duro pa ako.

"I'm so damn tired na nga tapos dadagdag ka pa!" Inis na sabi ko then ibinato ko sa floor yung plato na hinuhugasan ko. Halata namang mas nagalit sya

"Damn it! Sinasagot sagot mo na ako ngayon!" sigaw nya then hinawakan nya ako nang mahigpit sa mukha. He grabbed me too hard and I can feel the pain in my face but I still tried my best not to cry in front of him.

"T-tama na please.....N-nasasaktan na ako. I-I'm so sorry. I won't do it a-again" pagmamakaawa ko sa kanya nang mas higpitan nya pa ang pag hawak sa mukha ko.

"Tss..Sa susunod wag kana ulit uuwi nang late!" sigaw nya then binitawan na nya ako at umalis na sya.

Pag alis nya ay tuluyan nang pumatak ang luhang kanina ko pa pinipigilan.

Back then, He couldn't even bare to see me hurt nor crying. He will be mad at anyone who would dare to make me upset but everything has changed now.

He's one of the reason why I'm crying now.

Hindi nya na din natupad ang matatamis na pangakong binitawan nya.

I wiped my tears at ipinagpatuloy ko ang pag huhugas sa pinagkainan nya. Then after kong maghugas ay naglaba pa ako at nag linis nang bahay.

2:28 A.M na ako natapos sa gawaing bahay. At sa guestroom nalang ako natulog dahil ni-lock nya na ang pinto nang room namin. I don't even have a spare key sa pinto nang room namin dahil kinuha nya iyon saying that if I would be locked out on our room I could only blame my self for that.

I do love him more than my self pero nasasaktan din ako. My heart was not made up of iron.

Minsan naisip ko nang makipag hiwalay sa kanya but whenever I think of those times that he's been treating me so well I couldn't just find the courage to do it.

Dumating na din ako sa point na gustong gusto ko nang sumuko sa kanya but I don't have the guts to do it. I've endured this for so long already and I couldn't just give up just like that. I still hope that I still change him.

Martyr na kung martyr but I know my self, If I give up on him and I saw him hurt I would just run back to him again and again.

Nagpakasal kami at a young age and I know that marriage is sacred. Hindi iyon isang laro that's why I'm still giving him a chance to change.

Hopefully, He will change bago ako tuluyang sumuko sa kanya.

After doing the household chores, Natulog na ako sa guestroom nang hindi nag papalit nang damit dahil sobrang pagod na ako.

Kahit puyat na puyat ako, I still woke up early in the morning since I still need to prepare my husbands uniform.