Summer Love [NASHLENE FANFIC] *COMPLETED*

Chapter 8

*AIRPORT

Nash: Hay... grabe! Ang tagal naman nun ni Shar. Tsk tsk (Tumingin sa orasan nya)

Sharlene: (kadadating lang) Uy, late na ba ko?

Nash: (Tumayo) Hindi ka late... SUPER late ka. Kanina pa akong 6 am dito...

Sharlene: Ha? 6? Bakit ang aga mo naman ata? Eh diba 9 pa naman yung alis natin?

Nash: You need to be here 2 hours before the flight kapag domestic and atleast 3 hours kapag international naman... don't you know that?

Sharlene: Of course I know that! anung tingin mo sakin never pang nakasakay ng eroplano?! Atsaka 7 am palang. Sakto, two hours before the flight. Eh bakit ang aga mo? 6 am... bakit international flight ba yung Boracay? Hindi naman ahh...

Nash: uhm... kasi... ah basta! Ayoko kasing nale-late eh... tara na nga!

Sharlene: Hmmm... WUSHU! Sabihin excited ka lang na makita ko!

Tinignan lang sya ni Nash...

Sharlene: AMININ!!! (Naka-smile)

Nash: Tigilan mo nga ako... tara na.

Sharlene: Ang sungit mo naman. Tsk tsk...

*SA LOOB NG EROPLANO

Magkatabi si Nash at Sharlene ng upuan... di naman maitatago ang kilig na nararamdaman nilang dalawa... nakatulog naman si Sharlene sa eroplano at habang natutulog sya ay pinipicturan sya ni Nash.

Nash: (pabulong) Ang cute cute mo parin kahit tulog ka. Hmm... (Pumikit naman si Nash para matulog saglit)

Saktong pagkapikit ni Nash ay dumilat naman si Sharlene at ngumiti

Sharlene: (Pabulong din) Ikaw din... ang cute cute mo padin hanggang ngayon. (Ngumiti at tumingin sa may window ng eroplano)

Pagtalikod naman ni Sharlene ay ngumiti si Nash dahil hindi naman pala sya natutulog.

Lumapag na ang eroplano pagkalipas ng isa't kalahating oras at sumakay sila Nash at Sharlene ng bangka. At di nagtagal ay nakarating na sila sa Boracay. Nag-check in sila, syempre magkahiwalay sila ng kwarto...

Nash: Cge, Shar... enjoy the week muna. Na-delay kasi ung pagpunta dito ni Mr. Marsh... next week pa sya makakapunta dito. Kaya, enjoy ka muna.

Sharlene: Sige, thanks sa pag-update sa'kin

Nash: No problem... (Pumasok na si Nash sa kwarto nya at ganun din si Sharlene)

Lumipas ang limang araw at bawat araw na dumadaan ay naging mas sweet sila Nash at Sharlene sa isa't isa... bumalik ang mga memories nila noong summer sa Bukidnon.

May kumakatok sa kwarto ni Sharlene...

*Knock knock*

Sharlene: Just a second...

*Knock knock knock*

Sharlene: Coming... (Binuksan ang pinto) Nash...

Nash: Oh... parang gulat na gulat ka naman ata?

Sharlene: Di naman, I wasn't just expecting you.

Nash: oh... nag-dinner ka na ba?

Sharlene: No, hindi pa... I'm on my way palang bakit?

Nash: Well, uhm...gusto mo sabay nalang tayo? (Smiles)

Sharlene gives him a look.

Nash: Don't worry... it's not gonna be a date. It's just dinner. Co-workers eat dinner together sometimes... (Smiles)

Sharlene: Okay, sure... (Smiles)

*RESTAURANT

Kumakain na sila Nash... pero, ang awkward dahil walang nagsasalita. Until Nash decided to break the silence.

Nash: So, uhm... 2 years na pala kayo ni John noh? And you're getting married.

Sharlene: Yeah... tama.

Nash: Don't you think na parang nagmamadali ata kayo? Kasi two years is too short eh-

Sharlene: Can we not talk about John or me or the marriage?

Nash: Ha? Bakit naman?

Sharlene: I'm just not comfortable talking about it...

Nash: Oh, I'm sorry...

Sharlene: No, you don't have to say sorry. It's fine... I just don't want to talk about it.

Nash: Naiintindihan ko... (Smiles)

Sharlene: Nash...

Nash: Yeah?

Sharlene: Thanks for tonight's dinner.

Nash: ah... ok lang.

Bumalik na sa hotel sina Nash at Sharlene at dahil magkatabi lang ang kwarto nila ay sabay silang pumunta dun.

Nash: Panu, Shar... bukas nalang ulit. Oo nga pala Mr. Marsh is on his way. And dadating sya dito bukas.

Sharlene: Okay, thanks for the news... (papasok na sa kwarto)

Nash: Ahhh... Shar.

Sharlene: Yes?

Nash: Good night... (Smiles)

Sharlene: Good night din.

Makalipas ang ilang minuto... may kumakatok nanaman sa pinto ni Sharlene

*Knock knock knock*

Nash: Shar? Gising ka pa ba? Shar? (Habang kumakatok)

Binuksan ni Sharlene yung pintuan

Nash: Natutulog ka na ba?

Sharlene: Hindi pa naman... patulog palang. Bakit?

Nash: Eh panu kase ang init dun sa kwarto ko... nasira ata yung aircon ehh... pwede bang dito muna ako?

Sharlene: Oh sige, pero... dun ka sa couch.

Nash: Ok lang yun...

Sharlene: Oh sige pasok ka na... (Bumalik na si Sharlene sa kama at humiga naman si Nash sa couch)

Nash: Goodnight, Shar...

Sharlene: Goodnight, Nash.

Nash: I love you...

Sharlene: I love you too... (tinignan nya si Nash at nakita nyang tulog na ito.)

>TO BE CONTINUED