I Love You Mr. Homophobe! BOOK 2 (COMPLETED)

Chapter 27 EPILOGUE

**Namnamin po muna natin ang kanta ni Regine. Favorite ko yan eh!**

**POV po ito ni Syria -the best friend**

You are the song

Playing so softly in my heart

I reach for you, you seem so near yet so far

I hope and I pray

You'll be with me someday

I know down inside

You are mine and I'm your true love

Or am I dreaming

How can I each time I try you say goodbye

You were there

You look my way I touch the sky

We can share tomorrow and forever more

And I'll be there to love you so

You are my song

I know for sure that we were meant to fall in love

I look in your eyes

I know what you're thinking of

I try not to say

The words that might scare you away

I know down inside

You are mine and I'm your true love

Please no more dreaming

How can I each time I try you say goodbye

You were there

You look my way I touch the sky

We can share tomorrow and forever more

I'll be there to love you so

You are my song

Nakatulala lang akong nakatingin sa kabaong na nasa harapan ko. Kung dati rati ay sinasabayan namin ni Leigh ang kanta ni Regine habang naglalakad pauwi galing eskuwela, ngayon ay parang gusto kong isumpa ang kantang ito. Gusto kong bawiin ang lahat ng boses na inaksaya ko sa pag kanta nito. Gusto ko ring magdemanda kung bakit nagawa pang isulat ang kantang ito kung hindi naman pala makakanta ng best friend ko.

"Tumigil ka na Regine! Hindi mo ba alam na ayaw na sayo ni Leigh? Hindi ka na niya idol.. hindi ko na siya maririnig muli na kantahin ang kantang yan" sigaw ko na pumalahaw ng iyak.

Napasalampak ako sa sahig. Nagwala ako at paulit ulit na pinatigil ang kanta. Pero walang gustong makinig sa akin. Wala!

"Bakit ganun? Bakit hindi niyo ako gustong pakinggan?"

"Tama na Syria! Tama na!"

"Pero 'nay magagalit si Leigh sa akin kapag ako lang ang kumanta. Sasabunutan ako nun!"

Niyakap ako ng matandang babae. Lalong lumakas ang aking iyak na hindi ko alam na kaya kong gawin.

"Leighh!!!!!"

"Patay na siya Syria! Patay na ang best friend mo!"

Tumayo ako sa aking pagkakasalampak. Pinuntahan ang ibabaw ng kabaong kung saan nakahiga ang aking best friend.