TOPS1:FOREVER BE YOURS

CHAPTER TEN-SI

Chapter Ten-C

IT'S NEVER BE THAT EASY Pagkatapos magsimba ay Dumiretso sila sa bahay ng parents niya kinakabahan siya oo pero Wala ang kabang iyon sa kaba na nararamdamn Siguro ni Dyson ngayon .Hindi man Lang kase ito na inform at agad silang tinawagan ng mommy niya at sinabing pumunta daw sila ni Dyson ngayon sa bahay ng mga ito .ayaw niya sana pero ito ang nagpumilit kaya ayun . Hinawakan niya ang kamay ni Dyson at sabay silang pumasok sa kinalakihang bahay . Who have thought na Babalikan nila ang time na ganito? Ung oras na haharap ulit sila sa mga magulang niya para humingi ng permisong makipag date sa kanya o maisama .pero iba na ngayon nandito sila ulit para ayusin ang lahat, ang ginusot nilang tadhana

"Dyson, Julie. Anak!"sinalubong sila ng Mama at papa niyang malawak ang ngiti at nakikitang masaya Talaga ang mga ito.

Dyson smiled at her
"Hello po"

"Omygosh! Hi Dyson We're glad you're now okay! "Her mother jump and she giggled ang cute naman ng mommy niya.teka nga parang Hindi naman ito nagalit kay Dy.noon hmft Bahala na Ang mahalaga ok na .

Dyson smiled at her and mouthed the word 'thank you' .she smiled back at nilapitan ang daddy niya

Her daddy motioned his hand para lumapit siya dito and she did lumapit siya sa daddy niya at yumakap dito

"I'm glad princess, mukhang masaya ka na"

"Yes! Daddy.masayang masaya po"

Hinigpitan ng ama ang yakap sa kanya at muling nagsalita

"Kung Hindi ko nalaman lahat, pinabaril ko na ang Dyson Monterde na iyan .Pero alam namin na siya Lang ang magpapasaya sa'yo"

Bigla namang nangilid ang luha niya at ginantihan na Lang ng mas mahigpit na yakap ang ama

"O, kayong dalawa diyan.ikaw talagang bata ka! Tara Kain na tayo" Natawa naman siya sa kakulitan ng ina

¤~¤~¤~¤

PAGKAGALING sa bahay ng mga magulang ni Julie ay umalis na siya pinilit kase ito ng ina na doon na Lang mag overnight dahil nami-miss na daw ito ng mga magulang.pumayag siya siyempre Sino ba siya para Bawalan si Julie besides alam naman niyang nawawalan ito ng time sa pamilya. Napaisip siya doon 'Kailangan may pagkakasundo at pagkakaisa kayo ng pamilya mo siyempre dapat may pagmamahalan dahil Ang pamilya mo Lang ang malalapitan sa oras na may problema ka at feeling mo down na down ka na dahil ang pamilya never kang tatalikuran parang si God'
He smiled at himself nang umalis siya sa bahay ng mga magulang nito he silently pray at nagpasalamat kay God .who have thought? Akala niya Baril ang aabutan niya grabe ang kaba niya papunta pa Lang sila Namamawis na ang kamay niya. But Hindi niya alam na iyon ang aabutan niya

Napaigtad siya sa pag-mo-monologue ng mag-ring ang cellphone niya

"Hello. May I ask who's this? "Tanong niya sa kabilang linya tutok pa rin siya sa pagmamaneho dahil Hindi dapat nag se-cellphone ng nagda-drive therefore he used his earphone para Hindi siya maabala .Hindi kase naka register ang number ng tumawag kaya Hindi niya Alam kung Sino ito

"Hi Babe!"a certain voice filled his ears

"Vane?"

"Oh yes Babe! Wanna hang out later I've miss you so much!"he chuckled parang masusuka siya sa tono ng pananalita nito

"S-sure"

"Ok! Ok! Pupunta na Lang ako sa condo mo.oh finally! .." tuwang tuwa ito sa kabilang linya .nako-konsensya siya but he never found himself na nasa mga kamay ni Vane. Alam niyang si Julie ang para sa kanya God's move in mysterious way.and Destiny will lead you to your someone have faith!