Dit wens je niemand toe

Alpe D'HuZes

Een week voordat we de Alpe D'HuZes opgaan zijn we in Frankrijk. Danielle, papa en ik. Mama en Arjen konden niet mee want Arjen staat in de finale van het Nederlands schoolvoetbal kampioenschap.
We zitten in een camper op een camping. Er zijn echt alleen maar Nederlanders die ook de berg opwillen tegen kanker. Er was dit jaar een iemand die de berg op een skelter opwou. Hij was toen ACHT jaar.
Op woensdag moest papa de berg op. Die dag had Arjen ook de finale. Papa ging de berg een keer op want hij had een verkeerd verzet op zijn fiets. Toen papa boven was, belde hij naar mama. Arjen speelde op dat moment de finale. Mama zei tegen papa dat Arjen op miraculeuze wijze de 1-0 maakte. Papa zei dat tegen ons. Wij waren blij.

De volgende dag gingen Danielle en ik de berg op. We gingen niet samen want ik was veel sneller omdat ik lichter ben. Ik fietste hem op in 45 minuten en 54 seconden. Voor de eerste keer is dat supersnel. De tweede keer wouden we samen finishen. Ik had een shirt aan waarop stond "ARJEN IS ONZE TOPPER" omdat hij nederlands kampioen schoolvoetbal is geworden. Toen we over de streep kwamen hielden we dat shirt samen vast. Het was echt een supermooie ervaring.

We bleven daar tot zondag en gingen toen weer terug naar huis. We stopten in een camping in duitsland om te overnachten. We wouden daar het EK gaan kijken maar dat lukte niet. Gelukkig. Nederland haalde op dat EK namelijk nul punten. De volgende dag gingen we weer reizen. Toen we thuis waren, werden we warm onthaald. Stefan was er ook. Daar was ik blij om. We waren op dinsdag thuis. Woensdag ging ik gewoon weer naar school en toen vroeg bijna iedereen mij waar ik was de vorige week. Ik zei dat ik in Frankrijk was. Dat ik de Alpe D'HuZes op gegaan ben.

Een paar weken later werd ik genomineerd voor het jeugdlintje. Dat was leuk. Ik ben ook in de krant gekomen.

Heey. Dit is een ander hoofdstuk dan dat ik normaal schrijf, maar het hoort erbij. Er zijn namelijk niet alleen tegenslagen, maar ook leuke dingen gebeurd.

Sorry dat het zolang duurde voordat ik weer een hoofdstuk geuploadt heb. Dat heeft zo zijn redenen, maar ik hoop dat jullie dat niet erg vinden. Vanaf nu ga ik wel weer wat meer uploaden.