destroy us

H.20

Marcus pov
Het was volledig normaal dat Samuel mij alleen liet. Hij ging zich waarschijnlijk herenigen met zijn vrienden. Ik stak mijn handen in mijn zakken, mijn blik gleed naar de grond. Het ging bijna als een automatisme. Uit het niets sprong iemand achter op mijn rug. "What the he- Alric!" Hij begon te lachen en woelde met zijn hand door mijn haar. "Idioot." Fluisterde ik. Hij duwde me en keek me vuil aan, weliswaar een blik die niet langer dan één seconden op zijn gezicht kon blijven hangen. Ik lachte lief naar hem. "We hebben nu Wiskunde." "En." voegde Alric er nog aan toe. De bel ging "We zijn te laat." We begonnen naar de klas te sprinte en waren zo buiten adem dat de leraar moest lachen en ons zonder mokke binnenliet. "Ik ben blij om te zien dat je terugbent, meneer Aurelius." Ik kromp ineen bij het horen van mijn achternaam. Hij begon met de les en gaf me daarna geen aandacht meer. De bel ging opnieuw en we konden naar het volgende vaklokaal gaan. "Geschiedenis nu." Wist Alric me te zeggen. Hij ging in op het feit dat hij voor het eerst mijn achternaam hoorde. Ik wist bijna zeker dat onze leerkracht geschiedenis wist wie Marcus Aurelius was. De laatste van de vijf goede keizers die de romeinen hebben gehad. Heeft geregeerd over het Romeinse rijk van 161 tot 180. Ik ging met mijn hand door mijn haar. Zelf wist ik niet waar dat ik die achternaam vandaan had. Zoals verwacht gebeurde het net zoals ik in mijn hoofd gepland had. "En onze keizer is terug!" De oude man die een beetje op de schrijver george R.R. martin leek gaf ons geschiedenis, de beste geschiedenis leerkracht dat ik ooit heb gehad. Ik gaf hem een korte glimlach en zette me neer op het bankje waar ik altijd zat. "Om te vieren dat Marcus terug is gaan we wat meer achterhalen over zijn achternaam en waar hij vandaan komt. Vandaag hebben we les over Marcus aurelius de Romeinse keizer." De klas begon te jammeren en ik liet mijn hoofd in mijn handen vallen. Alsof de voormiddag nooit wou eindigen eindigde ze op een bepaald moment toch. Ik stapte met Alric rustig de klas uit en liepen allebei naar buiten. Ik begon te eten van zodra we ergens neerzaten. Mijn ogen flitste over het terrein en bleven steken op een koppeltje dat elkaar zowat aan het opeten waren. Hij had zijn hand op haar kont gelegd en zij had haar armen rond zijn nek geslagen haar lange blonde haar blokte mijn zicht op de jongen. Mijn adem stokte, een zucht van de wind had het haar van het meisje opzij geblazen zodat ik kon zien wie dat de jongen was, het was niemand anders dan Samuel. Hij had zijn ogen gesloten maar toen hij ze opende en me recht aankeek voelde ik iets van pijn, van jaloezie. Ik werd er misselijk van. Alric zag mij kijken en trok me mee naar de parking. "Ik breng je naar huis." Zei hij. "Jij bent alles behalve klaar om terug te komen." Ik liet me meenemen door Alric en zag niet hoe Samuel met gepijnigde blik mijn richte opkeek nadat hij zich bruut had losgerukt uit de kus van het meisje. Alric die net zijn lichtblauwe jeep gekregen had reed me naar huis. Ik zei niets en staarde alleen voor mij uit. Ik voelde niets anders dan ongekende jaloezie tegenover het meisje. Ik balde mijn handen tot vuisten en bedacht een plan. Alric moest naar terug naar school maar verzekerde mij ervan dat hij nog een onverwacht bezoekje zou plegen.
Het duurde lettelijk eeuwen totdat Samuel thuiskwam. Het was verschrikkelijk. Het wachten, ik werd er gek van. De deurknop draaide om en de deur werd opengedaan. Samuel gooide zijn boekentas in het eerste hoekje dat hij tegenkwam. Hij draaide zich om en kwam oog in oog te staan met mij. "Kijk, Marcus echt so-" Ik besprong hem letterlijk. Ik kuste hem met passie en liefde. Ik kuste hem met al mijn haat en verdriet. Ik kuste hem om mijn verschrikkelijk gevoel kwijt te geraken. En hij kuste terug. Ik sloeg mijn benen rond zijn middel terwijl hij met één arm achter hem de deur probeerde dicht te maaien. Ik trok hem nog dichter tegen mij aan. Hij ging met zijn handen over mijn hele lichaam. Hij streelde mijn rug en ging met zijn vingers door mijn haar. Hij had lucht nodig en trok zich terug. Hij liet zijn voorhoofd ruste tegen dat van mij. Ik kuste zijn nek en sleutelbeen die zichtbaar geworden waren toen we kusten. Ik ging met mijn lippen over de onderkant van zijn kaak. Ik streelde met mijn handen zijn armen waar kippenvel op verscheen. Ik ging terug naar zijn nek en maakte een zuigplek. "Just marking my territory." fluisterde ik in zijn oor. Een zachte zucht ontsnapte Samuels lippen. Ik beet zachtjes in Samuel's oor waardoor zijn knieën nog weeker werden. Hij zette me terug op de grond maar niet me niet los. Hij had zijn ogen gesloten en ruste zijn kin op mijn hoofd. Ik had mijn hoofd tegen zijn borstkas gelegd, zijn hartslag was vrijwel rustgevend. Het duurde even voordat we weer in beweging geraakte. "Weet je Marcus, ik heb zitten denken om er een echte verrassing van te maken maar ik denk dat nu het juiste moment om je verrassing te onthullen." Ik kuste hem opnieuw. "Niet doen." zei ik. Ik streelde zijn wang. "Veel succes met het wegwerken van die zuigplek by the way." Zei ik met mijn blik gericht op zijn sleutelbeen. Zijn schuine glimlach verscheen weer. Ik slikte. Hij nam mij op en gooide me op zijn bed. Hij trok mijn shirt uit en begon met kussen. Eerst langs mijn navel zo omhoog totdat hij aankwam bij mijn sleutelbeen. Net zoals ik gedaan had plante hij er een zuigplek. Daarna ging hij naar de andere en deed daar hetzelfde. Mijn adem stokte zodanig hard dat Samuel opkeek. Ik sloot mijn ogen en ontspande me. Samuel kroop naast mij en sloeg zijn armen rond mij. Zo bleven we liggen, we raakte niet verveeld van elkaars nabijheid. En vielen zo in slaap.