I'm in love with him (Martin Garrix) ~Dutch

Hoofdstuk 32

Het is een week later, ik zit in New York ergens in een hotel. Martijn heeft me al duizend keer gebeld en geappt. Maar geen van alles heb ik beantwoord. Ik kan het gewoon niet.

Op internet zag ik dat zijn moeder uit het ziekenhuis is, het gaat gelukkig een stuk beter met haar. Ik heb naar haar een kaartje gestuurd. Maar voor de rest heb ik ook geen contact gezocht ofzo.

Ik voel me echt klote. Mijn hart is serieus gebroken. Ik lig al dagen in bed en ben er niet uit gekomen. Het enige wat ik doe is huilen slapen en eten. Nou eten het is vooral ijs en chocolade. Eigelijk heb ik in niks trek.

Martijn heeft het gewoon echt verpest, echt ik zou zo graag willen dat het weer goed komt tussen mij en Martijn, maar ik kan het gewoon echt niet. Hij is deze keer echt te ver gegaan. Ik vraag me überhaupt af of ik nog uit mijn bed kom het komende jaar.

Mijn moeder heb ik een vaag bericht gestuurd dat alles goed was en dat ze zich geen zorgen hoeft te maken. En gek genoeg geloofde ze het. Maar eigelijk heb ik echt iemand nodig die die pijn weg haalt want ja ik heb toch echt pittige liefdes verdriet.

Ik hoor mijn ringtoon voor de duizendste keer door de kamer af gaan. "Martijn" staat er op jet scherm. Ik twijfel of ik op moet nemen, ik kan hem toch niet eeuwig ontwijken? maar pak dan toch mijn telefoon en neem op.
'Met Sam' 'Sam eindelijk, waar ben je?' 'Ik wil niet met je praten Martijn.' 'Doe niet zo, ik wil dat het goed komt.' 'Ik weet niet of het nog goed komt.' Martijn is stil, het enige wat ik hoor is zijn ademhaling. 'Please Sam praat met me.' 'Ik kan het niet Martijn' en ik hang op.

Ik gooi mijn telefoon aan het bed einde en duw mijn hoofd in het kussen. Ik begin te snikken. De tranen vallen en mijn kussen wordt steeds natter.

Hoewel ik het zelf zo heb gekozen ik voel me echt helemaal naar de klote.

~volgende dag
Na lang na gedacht te hebben heb ik besloten om een bericht naar Martijn te sturen. Ik pak mijn telefoon en ontgrendel hem. Gelijk begin ik met type:

Hee Martijn, het lijkt me het beste als we uit elkaar gaan. Ik weet dit is ook vast heel laf is om dit via een berichtje te sturen maar ik wil ons allebei veel pijn en reis tijd besparen. Ik hoop dat je het begrijpt. Sam

Ik lees het opnieuw. Als ik naar hem toe zou gaan is er een grote kans dat ik van gedachte verander. Want ja eigelijk wil ik hem gewoon echt niet kwijt. Ik hou van hem, maar dan ook echt heel veel. Maar wat hij heeft gedaan kan ik niet accepten toch?

Na het bericht nog 10 keer doorgelezen te hebben druk ik op stuur. Er is dus geen weg meer terug.

Ik zie dat hij online komt, de vinkjes worden blauw... Ik blijf naar het scherm staren maar er gebeurt niks.

Na een paar minuten is hij weer offline. Het is official klaar tussen ons. Ik krijg opnieuw weer tranen in mijn ogen.

Ik ga naar mijn contacten en twijfel even maar verwijder dan toch Martijn uit mijn contacten en ook uit mijn leven.