Evil Bad Girl

9~The Shoes.

9.

Minamadali ko na,haha.

note: kathang isip lamang di ko alam,hahaa.
~

5 months after.(di na ito flashback)
Third Person's POV.

"Kevin Romero,guilty!for attempted murder!".
Naluha si Shandelle sa nadinig niya,sa wakas.after 7 long years,nahanap na nila ang pumatay sa ate niya nando'n din si Jairus bilang witness sa pagpatay.

Nagyakapan ang si Timothy,Kailey,at Shandelle.sa wakas ay nahanap na nila ang hustisya para sa ate niya.she hopes na okay na ngayon ang ate niya

Kahit na nahihiya siya at medyo awkward parin sila ni jairus.
Ay tinawag niya ito “Mendoza!”. Nagulat naman si Jairus dahil tinawag na uli siya ni Shandelle ng Mendoza.

Humarap naman siya “S-salamat pala ha,kundi da--”.

“No need.Sorry nga pala sa lahat,Chloe.hayaan mo,hindi na kita pipilit--”

Ngumiti si Shandelle “Call me Shandelle,napatawad na kita.”

Agad na niyakap ni Alex si Shandelle,hindi niya alam pero naluluha na siya.hindi naman sa grabe,pero sobra niyang saya
"Pangako,hindi na kita sasaktan."

"Hindi mo na din naman ako masasaktan pa,pinatawad lang kita.hindi ko sinabi na may pag-asa ka pa." Bahagyang nadismaya si Mendoza sa sinabi ng babae.pero,mas okay nadin alam niya na din na may pagasa pa siya.

"O-okay lang,shandelle."

-

Shandelle's POV.

"Cheers for AJM AND BLUE HEARTS!". Nagpalakpakan lahat ng tao,at sabay sabay na nagcheers.ngayon ang araw kung saan natuloy na ang Partnership namin

Magkaibigan na kami ni Jairus,hindi na din namin napaguusapan ang past namin,ayaw na din naman namin eh.

Maya-maya pumunta ako sa terrace at tinignan ang view.I felt happy,kumpleto na ako.

"Shandelle". Napaharap ako kaagad,katabi ko na pala si Mendoza

"Hmm?".

"Babalik ka na ba sa London?after this?".

Tumango ako "Tapos na din naman ang Partnership eh.kaya uuwi na ako do'n pero babalik ako dito sa Febuary or January,kasi andito yung pinsan ko nandito."

"Sayang naman.aalis ka na agad".

"Ano ba naman!may Skype,Fb.nako naman di ka ba high-tech?".pagpapatawa ko,kahit ako din naman nalulungkot eh.

"Mas maganda kasi pag-personal".

"Wala rin naman kasing maghahandle ng kompanya eh,ako lang." Sabi ko,nagusap kami ng nagusap pero not about our pasts.

~

DECEMBER 25.

12:00 Midnight.

"Merry Christmas!".

Agad kaming nagdasal bago kumain,nagcelebrate kami ng simple lang.

Tumawag bigla si Jairus sakin

alexander calling....

"Hello?" Sagot ko sakanya

"Merry Christmas!". Bati niya napangiti ako

"Merry Christmas din,Jai."

Biglang may nagbigay ng Boquet ng flowers tyaka 2 libro.

"Natanggap mo na ba?".

"Thank you,hayaan mo gala tayo bukas.libre ko". Sabi ko naman

"Woah!game ako."

"Haha!kahit kailan talaga".

Natapos ang pasko na masaya kami,hindi man naging kami uli.pero mas tumatag ang relasyon nila bilang friends.

~

Gumala kami ni Jairus.as usual,nilibre ko siya liked i said.

Kumain kami sa KFC parehas kaming madaming nakain ni Mendoza.

“Saan next stop?” sabi niya saakin habang kumakain ng Mousse/Mash Potato.

"H&M!". Masayang sabi ko sakanya napakati naman agad siya sa ulo niya

"Okay,pero pwede daan muna tayo sa Toy Kingdom tyaka bench!?".

Natawa ako kaagad,toy kingdom really?

"Bibilhan ko lang si tonio ng ipis.kawawa naman kasi,nagugutom na daw siya.kaya kinakain nya kauri niya."

"Ahh,akala ko bibili ka ng laruan."

"Ayoko na maglaro,".

"Wow,may new one ka siguro noh?!sino yan?!".

"New one kaagad diba pwedeng Your still the one?".

"Ewan ko sa mga kabadingan mo!,kumain ka nalang baka mahawa ako.tangena!".

Dumaan kami sa toy kingdom,at napaka-seryoso nga niya at bumili siya ng mga insekto!baliw na kaibigan.nagsasayang ng pera.

"Oh,sa H&M naman tayo!". Sabi ko

"Sabi mo pupunta muna tayo ng bench?". Sabi niya pumayag nalang ako.tutal treat ko

"Pasalamat ka pasko!". Sabi ko natawa nalang kami.

Pagkalabas namin ng bench ay may nabili siya "Merry Christmas Para sayo". Sabi niya sakin binigyan niya ako ng Shirt.

"Partner tayo niyan ah."

"Okay."

Tatawid na sana kami ni Jairus ng biglang nasira sapatos ko, omy!bat ngayon pa.medyo matagal na din kasi tong sapatos nato,nako!

"M-mendoza." Humarap siya sakin

"Bakit?".tinuro ko lang ang sapatos ko sakanya

"Yung shoes ko nasira".

"Paano yan?".

"Bili nalang tayo!".Sabi ko,tiniis ko maghinatay kay Mendoza pero 30 minutes na akong naghihintay sakanya.maya-maya nanjan na siya at walang dalang sapatos.

"Shandelle,ang haba ng pila.tyaka,wala ka naring size."

"Paano yan?!". Sabi ko,

"Isa nalang ang naiisip kong paraan". Sabi niya,oh no. "Dalhin mo tong paper bag bubuhatin kita."

"What?!no!ano ako pilay?!". Sabi ko

"oh edi sige,magpaa ka." Sabi niya

"Ayoko nga!".

"So,mamili ka.bubuhatin mo lang ito,na di naman gano kabigat  or magpapaa ka at madudumihan paa mo?".

"Fine,buhatin mo nako."

Bahagya siyang napangisi "O-oo naman pala sa first choice eh."

"Baka kasi may maganda pang choice".

"Pero minsan dapat stick to one,".

"Konek?!".

Binuhat niya na ako ng pangbridal style.

"Wahhh!dahan dahan!".

Nagtitinginan ang mga tao,pero feeling ko kinikilig sila.

~

Di ko alam kung maganda ang ending.