wings

30. winkelen??

Één maal als iedereen zit begint het gesprek luidkeels verder.

"Zeg mia waarom zeg jij eigenlijk zo weinig" vraagt bjorn.

Met dat hij haar aan spreekt worden haar wangen een beetje roze.

"Wel bjorn dat komt gewoon omdat ik jullie ben aan het observeren en tot de conclusie ben gekomen dat ik omringt ben door idioten" zegt ze dood serieus.

Iedereen zit haar zowat met open mond open te kijken.

"Die conclusie had ik ook al lang getrokken" zegt ash.

"En je moet denken dat ik hier nog maar tien minuten zit" zegt hij en begint met eten.

Op dat moment komt kristin naar onze tafel aan gelopen.

"Mave het is weer tijd" zegt kristin tegen mave.

"Omg yes, mensen we gaan op uitstap" schreeuwt mave met een gigantische grijns.

"Wat waar gaan we dan naar toe" vraag ik aan mave.

"Naar de winkel" zegt ze en maakt een soort vreugde dansje.

Ik zoek emme haar blik en kijk haar verwart aan.

Ze schenkt mij een kleine glimlach en haalt haar schouders op.

Mave schiet zonder te verwittigen van haar stoel af waar door er een klein gilletje ontsnapt.

Ze geeft haar stoel aan kristin die met een soepele beweging op de stoel staat.

"Mensen het is onze maandelijkse boodschappen dag. Ik heb een lijstje op gesteld met alle benodigdheden" zegt kristin en steekt een lijstje in de lucht.

"De mensen die deze keer mogen gaan zijn vlad, mave, liz, bjorn, alex, kelly, ash, emme en alek" zegt kristin en stap weer van de stoel af.

"Waarom mag mave altijd gaan. Als ze gefrustreerd geraakt kan ze iemand een kop kleiner maken" zegt fin die betreurt is dat hij niet mee mag.

"Juist daarom, we moeten haar er af en toe tussen uit laten" zegt kristin en gaat weer naar haar eigen stoel.

"Maar mave wint altijd" zegt bjorn jammerend.

"Met wat" met wat vraagt kiristin en draait haar snel om.

"Euh... ik zie ik zie wat jij niet ziet" zegt hij snel.

"Ja het is echt niet normaal hoe goed ze daar in is" zegt alek richting kristin.

Waarom is iedereen zo blij dat ze mogen gaan winkelen.

Ik vond het vroeger altijd een stom taakje.

Na ons eten gingen wij allemaal naar buiten en een paar spullen te pakken tot dat we naar vaste land gaan.

Het gesprek aan tafel is niet meer zo interessant geweest.

Iedereen was heel opgetogen dat ze mee mochten maar de winkel, terwijl ik en emme elkaar verward aan keken.

Ze hebben hier het meest vreemde ding ooit.

Het is een soort van stoeltje niet van ijzer maar van stof met twee touwen, waar aan ieder touw een grootte dikke riem hangt.

"Voor wat dient dat" vraag ik aan mave die langs mij staat.

"Zo vervoeren wij onze wachters veel makkelijker dan ze telkens te moeten vast houden en hun gewicht wordt verdeeld door twee" zegt ze en begint met al een riem rond haar middel te doen.

Mave spreidt haar vleugels ze zijn gewoon prachtig.

Ik heb eigenlijk nog nooit demonen vleugels gezien.