Doktor Annabelle Clarke, dönemin en ünlü ruh sağlığı merkezi Windsor Kliniği'ne kabul edildiğinde, sadece hastalarla başa çıkmak için değil, kendi içindeki karanlıkla savaşmak için de hazırlıktaydı. Kliniğin sessiz koridorlarından yükselen gizemli f...
Daha çok kişiye ulaşmak için #geceyarisigölgesi etiketiyle bizi Twitter'da paylaşırsanız çok sevinirim. Keyifle okuyun. ¯\_( ͡╯ ͜ʖ ͡╰)_/¯
♫ Aurora - SofianePamart
🕯️
10. SIRLAR VE FISILTILAR
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sessizlik. Hiç bu kadar uzun sürememişti.
Cesedin bulunuşundan birkaç saat sonra olay yerine gelen polis ekipleri hem Owen hem de benimle ile ayrı ayrı konuşmuşlardı. Söylediklerimiz birbiri ile neredeyse aynıydı. Birlikte akşam yürüyüşüne çıktığımızı söylediğimde Owen da benimle göz teması kurarak beni desteklemişti. Tek bir sorun vardı. Ölen kişiyi asla gördüğümü düşünmüyordum. Gördüğüm çalışanların hepsine aşinaydım ve bu kişiyle daha önce karşılaşmadığımı düşünmemiştim.
Cesedi araca bindirdiklerinde Sullivan'ı peşlerinden giderken görmüştüm. Görevli polise olayı anlatmayı bitirmiştim ve tesis kapısının kenarına yaslanmış, Sullivan'ı izliyordum.
Laura bana seslenene dek onları izlemeyi bırakmadım. Hava ne kadar ürpertse de karşımdaki görüntü daha da tedirgin ediyordu. Birkaç gün arayla iki ölü.
"Annabelle, iyi misin?" Laura meraklı gözlerini kocaman açmış, dikkatle beni süzüyordu. Ona söyleyecek bir şeyim yoktu. Sadece "iyiyim," diyebildim. Devamını getiremedim. Sonrasında aramızdaki sessizlik uzadığında Laura konuşmaya başladı. Elindeki sigarasını parmaklarının arasına yerleştirip ağır ağır yakarken gözleri sinsice kısılarak Sullivan'ı ve Owen'ı izliyordu.
"Korkunç bir manzara. Arkadaşlar fotoğrafını çekmişler. Az önce gördüm. Gözlerindeki oyukların içinden iki böcek larvası fırlıyordu. Yüce tanrım." Abartılı mimikleri, gördüğü fotoğrafı sanki bir magazin haberi gibi sunması ve elindeki telefondan göstermeye çalışması rahatsız etmişti. Ona dik dik baktığımda kendini toparladı ve telefonunu kaldırdı. Yeniden konuşmaya başaldığında bu defa sesi eğlenceli olmaktan öteydi. Üzgün görünüyordu.
