HISTORIA IME (shqip)

Anonim

Te jetosh ne kete bote plot vuajtje dhe deshperim eshhte kaq e veshtire por njerzit e dashur na ndihmojne te kalojme cdo gje edhe pse asgje nuk eshte si me pare , gjerat ndryshojne atehere kur nuk e presim ateher kur mendojme se gjithcka po rregullohet ! Ndryshojne per mire ose per keq por realiteti yne i hidhur zakonisht fsheh dhimbje dhe lot ! Vjen nga shkolla dhe hap librat te mesosh , kur papritur degjon te bertitura nga jashte ! Ngrihesh nxitimthi dhe sheh qe njeriu me i vlefshem me i cmuar per ty nuk jeton me . Kupton se te ka lene vetem ne kete bote te pashpirt . Kujton kohet e shkuara. , do qe te jete nje makth , por jo! Eshte e verteta ! Ke humbur babin tend ! Si ndihesh ? Sikur e gjithe bota ka ndaluar se ekzistuari . Lotet te bjene pa e kuptuar , do te shkosh me te ,te harrosh gjithcka por te gjith te ndalojne ! Kujton gjithe momentet e bukura qe smund te kthehen me! Shikon fytyren e tij qe sdo e shohesh me ! Ja prek doren qe sdo e ndjesh me perreth flokeve te tua kur te perkedhel gjithe dashuri.... Dhe zeri i tij te mungon qe tani... Eshte kaq e dhimbshme kur te tjeret te shohin me keqardhje !! Vitet kalojne dhe ai eshte i skalitur ne zemren time ! Gjithmone qesh po pas asaj buzeqeshjes fshihet loti im! Gjithmone bej shaka po pas atyre shakave fshihet dhimbja ime ! Gjithmone dua te kendoj , te shkruaj te recitoj po pas gjithe ketyre fshihet malli im! Me mungon cdo dite e me shume , dhe kte gje e di vetem une ! Sdua te merzis askend , dhe shkaterroj veten me mendime! Futem ne dhome e qaj me foton e tij , me pas menjehere dal duke buzeqeshur sikur ska ndodhur asgje !! Nje buzeqeshje fallco qe te shkaterron me shum sesa vet dhimbja ! Dua te te bej krenar dhe tu provoj te gjitheve se askush smundi te te pergojoje se askush smund te me shikoje me meshire ! Me mungon cdo dite por kohen se kthej pas ! Dua te vij prane teje por dhe ketu kane shum nevoj per mua ! Te dua shume! Dad i miss you so much!! Njerezit do te ndjejne keqardhje edhe pse ne nuk duam sepse ne fund te fundit te gjithe kane ndjenja....por me keqardhjen bashkohet edhe admirimi per keta njerez qe din ti perballojne keto situata ne nje menyre qe ndoshta duket e thjeshte por te gerryen per brenda.Respekte!